[ad_1]
موسیقی ما – روز گذشته مراسم رونمایی از سه کتاب جدید «مجید ناظم پور» -پژوهشگر و نوازنده‌ی عود- با حضور جمعی زیادی از هنرمندان چون کیوان ساکت، سهیل محمودی، الهی قمشه‌ای ،میلاد کیایی و …در تالار فارابی دانشگاه هنر رونمایی شد. این مراسم که به همت انجمن دانش آموختگان دانشگاه هنر برگزار شد با پخش یک فیلم مستند پنج قسمتی به همراه سخنرانی همراه بود.
«مجید ناظم پور» در بخشی از این فیلم مستند به تاثیر آشنایی خود با استاد قنبری مهراشاره می کند و در ادامه استاد قنبری نیز میگوید: «برای اینکه آدم در کار موسیقی به نتیجه برسد حتی یک عمر هم کم است و مجید ناظم پور همیشه محقق و پژوهشگر بوده‌اند.»
محمدسریر نیز در بخش دیگری از این فیلم می گوید: «موسیقی ایرانی و ابزارو آلات آن در طول تاریخ فرازو فرودهای زیادی داشته و درمیان آنها ساز عود تا پنج دهه پیش مهجور بوده است تا اینکه برخی از همرمندان این ساز را دوباره و به ارکسترهای ایرانی بازگردانند و مجید ناظم پور یکی از آنها بود. حتی در اوایل که ساز عود احیا شده بود نوارندگان ما مقامات عربی را با آن می زدند اما آقای ناظم پور با تحقیق و کوشش در حوزه موسیقی ملی ایران ساز عود که دو هزار سال از خانواده ما دور مانده بود را به ما برگرداند.»
همچنین «محمد سریر» در بخش دیگری از سخنرانی خود در مراسم رونمایی گفت: «ناظم پور با تحیقیق بر روی ساز عود آن را به خانواده خودش در ایران بازگرداند. متاسفانه در حال حاضر وقتی به کنسرت جوانان می‌روم، دیگر خبری از بارقه‌ی امید در این کنسرت‌ها نیست، جالب اینکه ما در خارج از کشور یک بازگشت به خود داشته‌ایم ولی در داخل پسرفت کرده‌ایم.»
«کیوان ساکت» نیز در ادامه میگوید: «خوشبختانه بعد از مدرسه موسیقی وزیری شاگردان زیادی تربیت شد که کمر به گسترش موسیقی ایرانی بستند و یکی از آنها روح الله خالقی بود. خالقی در زمان خود شروع به تربیت نوازندگان کرد و در همین راستا آقای حبیب مفتاح را برای یادگیری ساز قانون و عود به عراق فرستاد که متاسفانه این تلاش به دلیل کهولت سن آقای خالقی به ورطه فراموشی سپرده شد و اینگونه شد که کسانی‌که تار می زنند عود هم می‌زدند. در چند سال اخیر علاقه به یادگیری ساز باستانی عود بیشتر شده و کمر به یادگیری علمی این ساز بسته شده.در این راه تلاش‌های مجید ناظم پور را نباید نادیده گرفت؛ ایشان در زمینه تاریخ و ادبیات ساز عود شروع به تحقیق و پژوهش کردند و نتایج را تبدیل به مقاله و کتاب و نت کردند و در اختیار هنرجویان قرار دادند. او کتاب با ارزشی درباره ساز عود نوشته که طبق نظریه غربی‌ها این ساز جزو پایه موسیقی ایرانی و مادر سازهای زهی مثل ویلن و گیتار است.»
در ادامه میلاد کیایی نیز در این فیلم مستند گفت: «عود یکی از سازهای باستانی است و از نظر تونالیته صدا پایه موسیقی ایرانی محسوب می شود و زمانیکه ارکستر عوددندارد اینگار زمینه ندارد. جدا از خدمات ناظم پور به حوزه موسیقی ملی باید بگویم هر آنچه از سر انگشتان دست این نوازنده میچکد محصول خودش است و ایشان صاحب سبک خود هستند.»
در ادامه «مجید ناظم‌پور» در مراسم رونمایی از جدیدترین کتاب‌های خود ضمن تقدیر از تمام کسانی که در این مدت سال از زندگی ایشان به او کمک کرده اند، درباره دلایل اینکه به سراغ ساز عود رفته است، گفت: «هر زمان درباره ساز عود از دیگران سوال می پرسیدم نهایتا یک پاراگراف بیشتر پاسخ نمی گرفتم؛ در همین راستا شروع به یاد ساز عود شدم و با هزینه های شخصی با تاریخچه و مقام های عربی این ساز آشنا شدم. یادگیری زبان عربی و لهجه‌های متفاوت نیز از جمله کارهایی بود که در این راه یادگرفتم تا هم بتوانم با موسیقی‌دان‌های عربی ارتباط برقرار کنم و هم بتوانم کتاب‌ها و نسخ قدیمی که درباره این ساز است را بخوانم، همچنین به دلیل اشراف بر زبان عربی توانستم از حقانیت ایرانی‌ها در ساز عود دفاع کنم .»
بازسازی سازهای قدیمی یکی دیگر از فعالیت‌های این موسیقی‌دان است: »بازسازی سازهای قدیمی یکی دیگر از حوزه علاقه‌مندی هام در این راه تحقیقی بود.در این راستا چنگ دوره مغول را بر اساس کتاب عبدالقادر مراغی درست کردم، یکی دیگر از سازها طرب رود بود که از نظر عبدالقادر مراغی هم خانواده سازهای قانون و عود بود، تحفه عود نیز برای صدای سوپرانو در ارکستر استفاده می شد.»
این هنرمند همچنین به روند تولید آثار منتشر شده خود طی سالهای پیش و دلایل نشر آنها سخن گفت. راه اندازی خانه عود یکی دیگر از فعالیت مجید ناظم پور است که به گفته این هنرمند در این خانه آرشیو آلبوم های عود نوازی دنیا،آرشیو سازها،آرشیو نت ها،کتاب های آموزشی و پژوهشی نیز گرداوردی شده است.
«رضا مهدوی» مدیر اسبق موسیقی حوزه هنری نیز آخرین سخنران این مراسم بود: «مجید ناظم پور را نمی توان با آثارش شناخت .او یک روحیه پژوهشگری دارد و در موسیقی تابع آنیت خودش است. مجید ناظم پور به معنای واقعی کلمه هم استادی می‌کند،هم شاگردی .هم می آموزد و هم روحیه اموزش دارد. این در حالی است که هنرستان‌های موسیقی نوازنده‌های با تکنیک تحویل جامعه موسیقی داد و این با ذات موسیقی ایرانی متفاوت است.از طرفی مدارک دانشگاه ما در نوع خود جالب و خنده دار است.آنها به کسی که پیانو می زند مدرک موسیقی جهانی می‌دهند و به کسی که تار میزند مدرک ساز ایرانی و لابد به کسی که دوتار میزند باید مدرک ساز روستایی بدهند!»
در پایان این مراسم نیز با حضور الهی قمشه ای،کیوان ساکت،میلادکیایی،جوادبختیاری،جوادبطحایی،رضامهدوی،دکتر محمد سریر،محمد فیروزی،محمد دلنوازی،حسین بهروزی نیا،استاد قنبری مهر،سهیل محمودی،استاد جعفری دهقی (معاون دایره المعاف اسلامی)، دکترمهدی ماحوزی(استاد ادبیات)، علیرضا پور امید و …کتاب‌های مجید ناظم پور رونمایی شد، همچنین از شاگردان خردسال مجید ناظم پور با نام آوا پریشانی قطعه «از خون جوانان وطن لاله دمیده» از مجموعه سروده‌های عارف قزوینی را خواند و با ساز عود اجرا کرد. در پایان این مراسم نیز مجید ناظم پور دو قطعه رهگذر از ساخته های خودش و پرواز کنجشک از ساخته های منیر بشیر برای مخاطبان خود اجرا کرد.
«مجید ناظم پور» در بخشی از این فیلم مستند به تاثیر آشنایی خود با استاد قنبری مهراشاره می کند و در ادامه استاد قنبری نیز میگوید: «برای اینکه آدم در کار موسیقی به نتیجه برسد حتی یک عمر هم کم است و مجید ناظم پور همیشه محقق و پژوهشگر بوده‌اند.»
محمدسریر نیز در بخش دیگری از این فیلم می گوید: «موسیقی ایرانی و ابزارو آلات آن در طول تاریخ فرازو فرودهای زیادی داشته و درمیان آنها ساز عود تا پنج دهه پیش مهجور بوده است تا اینکه برخی از همرمندان این ساز را دوباره و به ارکسترهای ایرانی بازگردانند و مجید ناظم پور یکی از آنها بود. حتی در اوایل که ساز عود احیا شده بود نوارندگان ما مقامات عربی را با آن می زدند اما آقای ناظم پور با تحقیق و کوشش در حوزه موسیقی ملی ایران ساز عود که دو هزار سال از خانواده ما دور مانده بود را به ما برگرداند.»
همچنین «محمد سریر» در بخش دیگری از سخنرانی خود در مراسم رونمایی گفت: «ناظم پور با تحیقیق بر روی ساز عود آن را به خانواده خودش در ایران بازگرداند. متاسفانه در حال حاضر وقتی به کنسرت جوانان می‌روم، دیگر خبری از بارقه‌ی امید در این کنسرت‌ها نیست، جالب اینکه ما در خارج از کشور یک بازگشت به خود داشته‌ایم ولی در داخل پسرفت کرده‌ایم.»
«کیوان ساکت» نیز در ادامه میگوید: «خوشبختانه بعد از مدرسه موسیقی وزیری شاگردان زیادی تربیت شد که کمر به گسترش موسیقی ایرانی بستند و یکی از آنها روح الله خالقی بود. خالقی در زمان خود شروع به تربیت نوازندگان کرد و در همین راستا آقای حبیب مفتاح را برای یادگیری ساز قانون و عود به عراق فرستاد که متاسفانه این تلاش به دلیل کهولت سن آقای خالقی به ورطه فراموشی سپرده شد و اینگونه شد که کسانی‌که تار می زنند عود هم می‌زدند. در چند سال اخیر علاقه به یادگیری ساز باستانی عود بیشتر شده و کمر به یادگیری علمی این ساز بسته شده.در این راه تلاش‌های مجید ناظم پور را نباید نادیده گرفت؛ ایشان در زمینه تاریخ و ادبیات ساز عود شروع به تحقیق و پژوهش کردند و نتایج را تبدیل به مقاله و کتاب و نت کردند و در اختیار هنرجویان قرار دادند. او کتاب با ارزشی درباره ساز عود نوشته که طبق نظریه غربی‌ها این ساز جزو پایه موسیقی ایرانی و مادر سازهای زهی مثل ویلن و گیتار است.»
در ادامه میلاد کیایی نیز در این فیلم مستند گفت: «عود یکی از سازهای باستانی است و از نظر تونالیته صدا پایه موسیقی ایرانی محسوب می شود و زمانیکه ارکستر عوددندارد اینگار زمینه ندارد. جدا از خدمات ناظم پور به حوزه موسیقی ملی باید بگویم هر آنچه از سر انگشتان دست این نوازنده میچکد محصول خودش است و ایشان صاحب سبک خود هستند.»
در ادامه «مجید ناظم‌پور» در مراسم رونمایی از جدیدترین کتاب‌های خود ضمن تقدیر از تمام کسانی که در این مدت سال از زندگی ایشان به او کمک کرده اند، درباره دلایل اینکه به سراغ ساز عود رفته است، گفت: «هر زمان درباره ساز عود از دیگران سوال می پرسیدم نهایتا یک پاراگراف بیشتر پاسخ نمی گرفتم؛ در همین راستا شروع به یاد ساز عود شدم و با هزینه های شخصی با تاریخچه و مقام های عربی این ساز آشنا شدم. یادگیری زبان عربی و لهجه‌های متفاوت نیز از جمله کارهایی بود که در این راه یادگرفتم تا هم بتوانم با موسیقی‌دان‌های عربی ارتباط برقرار کنم و هم بتوانم کتاب‌ها و نسخ قدیمی که درباره این ساز است را بخوانم، همچنین به دلیل اشراف بر زبان عربی توانستم از حقانیت ایرانی‌ها در ساز عود دفاع کنم .»
بازسازی سازهای قدیمی یکی دیگر از فعالیت‌های این موسیقی‌دان است: »بازسازی سازهای قدیمی یکی دیگر از حوزه علاقه‌مندی هام در این راه تحقیقی بود.در این راستا چنگ دوره مغول را بر اساس کتاب عبدالقادر مراغی درست کردم، یکی دیگر از سازها طرب رود بود که از نظر عبدالقادر مراغی هم خانواده سازهای قانون و عود بود، تحفه عود نیز برای صدای سوپرانو در ارکستر استفاده می شد.»
این هنرمند همچنین به روند تولید آثار منتشر شده خود طی سالهای پیش و دلایل نشر آنها سخن گفت. راه اندازی خانه عود یکی دیگر از فعالیت مجید ناظم پور است که به گفته این هنرمند در این خانه آرشیو آلبوم های عود نوازی دنیا،آرشیو سازها،آرشیو نت ها،کتاب های آموزشی و پژوهشی نیز گرداوردی شده است.
«رضا مهدوی» مدیر اسبق موسیقی حوزه هنری نیز آخرین سخنران این مراسم بود: «مجید ناظم پور را نمی توان با آثارش شناخت .او یک روحیه پژوهشگری دارد و در موسیقی تابع آنیت خودش است. مجید ناظم پور به معنای واقعی کلمه هم استادی می‌کند،هم شاگردی .هم می آموزد و هم روحیه اموزش دارد. این در حالی است که هنرستان‌های موسیقی نوازنده‌های با تکنیک تحویل جامعه موسیقی داد و این با ذات موسیقی ایرانی متفاوت است.از طرفی مدارک دانشگاه ما در نوع خود جالب و خنده دار است.آنها به کسی که پیانو می زند مدرک موسیقی جهانی می‌دهند و به کسی که تار میزند مدرک ساز ایرانی و لابد به کسی که دوتار میزند باید مدرک ساز روستایی بدهند!»
در پایان این مراسم نیز با حضور الهی قمشه ای،کیوان ساکت،میلادکیایی،جوادبختیاری،جوادبطحایی،رضامهدوی،دکتر محمد سریر،محمد فیروزی،محمد دلنوازی،حسین بهروزی نیا،استاد قنبری مهر،سهیل محمودی،استاد جعفری دهقی (معاون دایره المعاف اسلامی)، دکترمهدی ماحوزی(استاد ادبیات)، علیرضا پور امید و …کتاب‌های مجید ناظم پور رونمایی شد، همچنین از شاگردان خردسال مجید ناظم پور با نام آوا پریشانی قطعه «از خون جوانان وطن لاله دمیده» از مجموعه سروده‌های عارف قزوینی را خواند و با ساز عود اجرا کرد. در پایان این مراسم نیز مجید ناظم پور دو قطعه رهگذر از ساخته های خودش و پرواز کنجشک از ساخته های منیر بشیر برای مخاطبان خود اجرا کرد.
روتیتر:
در مراسم رونمایی از سه کتاب این هنرمند عنوان شد
عکس خبر اول:
عکس های خبر:
خلاصه مطلب:
موسیقی ما – روز گذشته مراسم رونمایی از سه کتاب جدید «مجید ناظم پور» -پژوهشگر و نوازنده‌ی عود- با حضور جمعی زیادی از هنرمندان چون کیوان ساکت، سهیل محمودی، الهی قمشه‌ای ،میلاد کیایی و …در تالار فارابی دانشگاه هنر رونمایی شد. این مراسم که به همت انجمن دانش آموختگان دانشگاه هنر برگزار شد با پخش یک فیلم مستند پنج قسمتی به همراه سخنرانی همراه بود. «مجید ناظم پور» در بخشی از این فیلم مستند به تاثیر آشنایی خود با استاد قنبری مهراشاره می کند و در ادامه استاد قنبری نیز میگوید…
[ad_2]
لینک منبع
ایمیل شما آشکار نمی شود