آهنگ جدید

دانلود آهنگ جدید امیرحسین افتخاری زیبا نگارا با دو کیفیت
Download New Music Amirhossein Eftekhari – Ziba Negara
دانلود آهنگ + متن آهنگ در ادامه مطلب …

موزیک جدید و زیبای زیبا نگارا از امیرحسین افتخاری

متن آهنگ امیرحسین افتخاری به نام زیبا نگارا :

از سر کوچه سرک کشیدم
همه را دیدمو تو را ندیدم
ناگهان آمدی دلم تو را دید
سر به زیر آمدی مرا ندیدی
چشمت به من افتاد ای داد بیداد
یکباره تو هول شدی شال از سر افتاد
کردی مرتب گیسوی خود را
کردی پریشان مرا زیبا نگارا
♫♫♫♫♫♫

دانلود آهنگ جدید امیرحسین افتخاری زیبا نگارا

♫♫♫♫♫♫
به عطر زلفت من را کشاندی
به وصلت ای صنم من را رساندی
آمدم آسه آسه سمت و سویت
آدم تا شوم من خاک کویت
چشمت به من افتاد ای داد بیداد
یکباره تو هول شدی شال از سر افتاد
کردی مرتب گیسوی خود را
کردی پریشان مرا زیبانگارا
من بیتاب از رنج هجر تو
به خدا طاقت ندارم
جانا تصدقت از دل
نروی همه قرارم
چشمت به من افتاد ای داد بیداد
یکباره تو هول شدی شال از سر افتاد
ای جان
کردی مرتب گیسوی خود را
کردی پریشان مرا زیبا نگارا

ماهنامه همشهری ۲۴ – حبیبه جعفریان: وقتی جشنواره فیلم کن در فرانسه پا گرفت از چشم سینمای اروپا یک اتفاق پیش پاافتاده به حساب می آمد. ایتالیایی ها مدت ها بود که با جشنواره ونیز، همین طور استودیوهای چینه چیتا به عالم و آدم فخر می فروختند و آلمان ها با داشتن نابغه های دیوانه ای مثل ا شتروهایم و از سر گذراندن شوک سنگینی به نام لنی ریفنشتال هنوز گیج بودند و احساس می کردند دیگر چیزی از سینما نمی خواهند.

اما فرانسوی ها تازه کارشان با سینما شروع شده بود. آنها چینه چیتا نداشتند. لنی ریفنشتال و اشتروهایم هم نداشتند اما حافظه جمعی دقیقی داشتند که به آنها تذکر می داد با بقیه دنیا فرق های اساسی دارند و به نظر می رسید کن همان جایی یا چیزی است که آنها به واسطه اش می توانند ادعای تاریخی شان را این بار به سینما ثابت کنند.

در پاییز سال ۱۹۳۸ وقتی گوبلز دستور داد جایزه اول تنها جشنواره بین المللی سینمایی دنیا را که در ونیز برپا می شد به «المپیا»ی لنی ریفنشتال بدهند، فکرش را نمی کرد که با این کار او به نوعی بنیان گذار بزرگ ترین، پرادعاترین و غیرقابل پیش بینی ترین جشنواره دنیای سینما می شود.

درواقع قطار شبانه ای که در سوم سپتامبر از ونیز به سوی پاریس در حرکت بود، علاوه بر مسافران خواب آلود همیشگی اش نفرتی را با خود می برد که جشنواره فیلم کن از آن به دنیا آمد. دو روزنامه نگار فرانسوی که در اصل به عنوان نماینده وزارت آموزش و هنرهای زیبای فرانسه به ونیز رفته بودند و تمام آن شب را در قطار به یک جشنواره سینمایی واقعی که در خدمت آرمانی والاتر از خدمت به دیکتاتورها باشد، فکر کرده بودند، بعد زا بازگشت به پاریس با ژرژ هوسمان، مدیرعامل بخشی از این وزارت خانه، درباره فکرشان صحبت کردند. هوسمان پیشنهاد آنها را در هیئت دولت طرح کرد و به تصویب رساند.

نماینده اتحادیه تهیه کنندگان و توزیع کنندگان فیلم امریکا در پاریس و نماینده سینمای بریتانیا دو نفر دیگری بودند که شاید به اندازه این فرانسوی ها از هیتلر و موسولینی متنفر نبودند اما به اندازه آنها سرشان برای ماجرا درد می کرد و خیلی سریع موافقتشان را اعلام کردند.

در ۲۴ ژوئن ۱۹۳۹ خبر برپایی اولین دوره یک جشنواره بین المللی سینمایی جدید، از اول تا بیستم سپتامبر در شهر کن اعلام شد. کل فیلم هایی که قرار بود در اولین دوره جشنواره نمایش داده شوند به بیست نمی رسید. «گوژپشت نوتردام»، «فقط فرشته ها بال دارند» و «جادوگر شهر اُز» از آمریکا، «جهنم فرشته»، «قانون شمال»، «ارابه اشباح» از فرانسه، «ما دو نفر» از سوئد، «الماس سیاه»، «روبرت و برتران» از لهستان و یک فیلم از شوروی به نام «فردا جنگ خواهدشد».

اول سپتامبر ۱۹۳۹ روزی که قرار بود جشنواره افتتاح شود، جنگ آغاز شد. هیتلر به لهستان حمله کرد و در پاریس هیئت دولت فرمان آماده باش عمومی داد. حشنواره فیلم کن به دنیا نیامده، مرد.

شش سال بعد، وقتی هیتلر خودش را کشت و بمب اتمی ژاپنی ها را، فرانسوی ها دوباره دست به کار شدند و بالاخره اولین جشنواره بین المللی فیلم کن در ۱۰ سپتامبر ۱۹۴۶ در کازینوی شهرداری کن و با کمک وزارت امور خارجه فرانسه افتتاح شد. آن شب آسمان شهر از آتش بازی روشن شده بود و گریس مور خواننده اپرا، مارسیز- سرود ملی فرانسه- را خواند.

همه تحت تاثیر قرار گرفته بودند و وزیری که جشنواره را افتتاح کرد آن قدر هیجان زده بود که گفت «در اینجا آغاز نخستین جشنواره کشاورزی را اعلام می کنم».

حضار کف زدند و کمی بعد دروازه های صلح به روی ۴۴ فیلم از سراسر دنیا گشوده شد. سال اول تنها سالی بود که هیئت داوران جشنواره شامل نماینده هایی از کشورهای شرکت کننده در آن بود و همچنین تنها سالی بود که در پایان همه خوشحال بودند؛ چون جایزه بزرگ به طور مشترک به یازده فیلم داده شد. گردانندگان فستیوال با این مژده که سال آینده در محلی آبرومندانه تر از کازینوی شهرداری از مهمان ها پذیرایی خواهندکرد، خبرنگارها، فیلمسازها و توزیع کننده های فیلم را که به زحمت تعدادشان به سیصد نفر می رسید بدرقه کردند.

 

حالا دیگر بولوار اصلی شهر- که هنوز کم عرض و معمولی بود- و ساحل- که هنوز از بوی چیزبرگر رستوران ها آکنده نبود- کاملا خلوت شده بود؛ آن قدر خلوت که سارتر بتواند بدون عنوان مزاحم «مهمان جشنواره» در امتداد آن پیاده روی کند، سوت بزند و احیانا شنا کند.

به جز کن، الجزیره و ویشی هم جزو نامزدهای پیشنهادشده برای محل برگزاری جشنواره بودند. اما در نهایت کن به خاطر هوای آفتابی، ساحل شنی دنج و جلوی مسحورکننده نخل هایش انتخاب شد. این شهر تفریحی که در جنوب شرقی فرانسه قرار گرفته، به خاطر نیزارهای ساحلی اش، «کن» نامیده می شود. اولین سکنه اش سلت ها و رومی ها بوده اند. اما از قرن چهارم میلادی راهب های صومعه نشین اداره اش کرده اند. بعد شوالیه ها، بعد ناپلئون. بعد لردی به نام بروگهام و… بالاخره غولی به نام سینما.

کن به جز کازینوها، هتل ها، قایق های بادبانی و کاخ جشنواره اش یک بازار بین المللی گل دارد و شصت- هفتاد هزار ساکن محلی که به جز دوازده روز جشنواره که به قول آنها شهر دیوانه می شود، زندگی عادی شان را می کنند. دیوانگی شهر در آن روزها را، بیش از همه در مرکز آن که بولواری است به نام کراوزت، می شود دید.

همه اینجا هستند؛ از ستارگان سینما، توریست ها و خبرنگارها تا فروشنده های مجسمه، پوستر، بستنی، تی شرت جشنواره، آدم های علافی که دائما عجله دارند خودشان را به آن سر بولوار برسانند و فکر می کنند آنجا خبری هست و بالاخره زنی که با عکس بزرگ یک دختر جوان که دستش را زیر چانه اش زده این طرف و آن طرف می رود؛ برای او بازیگرانی که هر چند دقیقه یک بار با عینک دودی از هتل خارج می شوند و سوار لیموزین های سیاه رنگشان جمعیت را کنار می زنند، اهمیتی ندارند.

بدون فرش های قرمزی که از حاشیه بولوار شروع شود و پله ها را بالا برود و بدون سقف. هتل ها تک و توک بودند و هنوز بی ستاره، به جز یکی به نام«دوکپ» که در خلیجی پایین سال قرار داشت و پاتوق پولدارها بود. روزنامه نگارها مجبور بودند کنار دریا را ترجیح بدهند. چون پر بود از اغذیه فروشی های ارزان قیمت دوره گرد. یا «بلوبار» را که یک زیرپله در کاخ جشنواره بود و صاحب برای بازارگرمی، روزنامه نگارها و منتقدها را همین که می رسیدند با یک قهوه مجانی تحویل می گرفت.

 

ناتالی وود و وارن بیتی در حاشیه جشنواره کن 

در فاصله سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۱ جشنواره به خاطر کمبود بودجه و بی پولی بعداز جنگ تعطیل شد. صنعت سینمای فرانسه آشفته ترین روزهایش را می گذارند. در ۱۹۵۲ ساختمان کاخ جشنواره تکمیل شد و حضور چهار وزیر در مراسم افتتاحیه آن رکورد حضور سیاستمدارها را در تاریخچه فستیوال شکست. فرانسوا میتران، کوفی عنان و ژاک شیراک سیاستمداران دیگری هستند که گاهی سر و کله شان در کن پیدا شده است.

کوفی عنان در کن پنجاه و یکم (۱۹۹۸) برای سخنرانی به مناسبت پنجاهمین سالگرد انتشار «اعلامیه حقوق بشر» به این شهر آمد و شیراک که گارد ویژه اش با اسب های اصیل عربی، زرق و برق کن را تکمیل می کرد، به فستیوال پنجاهم (۱۹۹۷) آمد تا نخل طلای نخل طلاها در دست های کارگردان خوشبخت بگذارد.

در طول دهه ۵۰ تا اواخر دهه ۶۰، می توان شکل گیری و شروع افسانه هنر و پول را در کن دید. یا آن طور که انگلیسی ها می گویند مخلوط تعالی و لودگی را. کن در همین سال ها است که ساتیا جیت رای را ب «پاتر پانچالی» کشف می کند. سینمای یونان را با مایکل کوکویانیس، سینمای ژاپن را با کینوگاسا، لهستان را با آندری وایدا و بالاخره خود سینمای فرانسه را با «موج نو» و با دادن جایزه بهترین کارگردانی به فیلم یک منتقد بداخلاق سابق که اغلب با خود کن هم مخالفت کرده بود؛ به نام «فرانسوا تروفو».

در عین حال همه اینها مانع از آن نمی شد که عکاس ها و مردم کوچه و خیابان در بولوار کراوزت دنبال عمرشریف، بریژیت باردو و سوفیا لورن راه نیفتند و همچنین مانع از آن نمی شد که پولدارهای سرشناسی مثل آقاخان با میهمانی های مفصل در ویلای اشرافی اش در کن ستاره های سینما را دور خودش جمع نکند.

خیلی ها این سال ها را سال های نوستالژیک کن می دانند. سال های بی پروایی های اولیه که به خاطر شأن و موقعیت رو به رشد جشنواره برای همیشه از دست رفته است. اما کافی است کمی، فقط کمی، نوستالژیک و رمانتیک نباشیم تا ببینیم که همه چیز سر جایش است. فرانسوی ها خودشان می گویند: «فستیوال فقط بزرگ تر و گستاخ تر شده است».

حالا به جای ۱۵۰ ژورنالیست، چهار هزار تا دور و بر جشنواره و خبرهایش می پلکند. مراسم پخش جوایز آن به طور زنده در دنیا پخش می شود و بخشی دارد به اسم بازار فیلم که صدها فیلم را در آن برای خرید و فروش نمایش می دهد؛ بیش از ۲۹ هزار شرکت کننده از ۷۵ کشور که هر چیزی را از فیلم های هنری آسیایی و مستقل امریکایی گرفته تا فیلم های مبتذل ارزان قیمت نمایش می دهند، معامله می کنند و می گردانند.

در کنار اداره این سوپرمارکت، کن همچنان به کشف هایش ادامه داد و به بی پروازیی هایش؛ جیم جارموش، اسپایک لی، استیون سودربرگ، جین کمپیون و تارانتینو از کشف های جشنواره کن هستند. و فیلم هایی از اسکورسیزی، آلتمن، کاپولا، وندرس و کوروساوا که حالا جزو با یادماندنی ترین آثار سینما هستند، همگی اولین بار در کن به نمایش درآمده اند، تحسین شده اند و نخل طلا گرفته اند.

تارانتینو سال ۱۹۹۴ وقتی به خاطر «پالپ فیکشن» نخل طلا گرفت، گفت: «اگر کن نبود، دوستداران من در ۹۵ کشور دنیا باید برای پیدا کردنم حداقل ده سال دیگر حوصله به خرج می دادند». در کنار اینها، میهمانی های تا سپیده دم همچنان رونق دارد و وول خوردن و کنه شدن دورو بر ستاره های سینما هم.

بعضی از آنها با یک گروهان محافظ این طرف و آن طرف می روند مثل مدونا. بعضی از آنها دست هاشان را توی جیبشان می کنند و راست راست در خیابان ها می گردند و امضا می دهند؛ مثل راکی یا جری لوییس. او سال ۱۹۸۳ وقتی به کن آمده بود، گفت: «اینجا باید همیشه آهسته راه بروید. چیزی که مردم می خواهند، این است که شما را سیر ببینند. من همیشه در جمعیت آهسته راه  می روم، سلام! من اینجا هستم. چطوری رفیق؟»

درواقع در طول ۵۳ دوره جشنواره، اتفاقات معدودی این ترکیب رویایی را بهم ریخته اند. مهم ترین آنها شاید وقایع سال ۱۹۶۸ پاریس باشد که وقتی به ساحل اشرافی کن رسید، جشنواره را نیمه تمام گذاشت. آن سال جشنواره با فیلم «بربادرفته» (نسخه ترمیم شده) افتتاح شد که اسمی نحس بود؛ هر چند روزهای اول همه چیز هنوز سر جایش بود، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده.

 

فدریکو فلینی و مارچلو ماسترویانی در حال ورود به کن 

 

اما در همان روزها، در پاریس دانشجوها اعتراض هاشان را از محوطه دانشگاه ها به خیابان ها کشانده بودند. خیلی ها اعتقاد داشتند فرانسه در آستانه یک انقلاب قرار گرفته است. کمی بعد اتحاد نیم بندی که بین دانشجوها و کارگرها به وجود آمد اعتصاب ها و آشوب ها را در همه جا پخش کرد. در کن اما دانشجوها و کارگرها بی حوصله تر از این حرف ها بودند.

روز ۱۸ می ۱۹۶۸ یک دسته دانشجو که از نیس رسیده بودند، کن را هم از خواب و خیال درآوردند. تروفو و گدار که در آن سال ریاست کنفرانس های مطبوعاتی را برعهده داشتند، برای همراهی با دانشجوها جلسات را نیمه کاره رها کردند. پشت سر آنها لویی مال، رییس هیئت داوران، رومن پولانسکی و مونیکا ویتی (از اعضای هیئت داوران) رسما استعفا دادند و فیلمسازهای فرانسوی و بعضی غیرفرانسوی ها میل میلوش فرومن، فیلم هایشان را از جشنواره پس گرفتند.

با این حال، آنهایی که دلشان می خواست جشنواره تعطیل شود، در اقلیت بودند. به علاوه، مدیران جشنواره هنوز هیچ تصمیمی درباره این اتفاقات نگرفته بودند. به نظر می رسید آنها با شجاعت احمقانه ای می خواهند وانمود کنند هیچ اتفاقی نیفتاده و به همین خاطر اعلام کردند که نمایش فیلم ها با فیلم «دسر نعنایی» کارلوس سائورا ادامه پیدا می کند. اما دانشجوها به داخل کاخ جشنواره هجوم آورند و به پرده هایی که برای نمایش فیلم کنار رفته بودند آویزان شدند. آنها می خواستند پرده ها را ببندند و اجازه ندهند فیلمی به نمایش دربیاید.

این مسابقه طناب کشی درواقع آخرین نفس های جشنواره بیست و یکم کن بود. ظهر نوزدهم می رابرت فاور لوبرت، مدیر جشنواره، تعطیلی فستیوال را رسما اعلام کرد. نمای پایانی قیافه بهت زده دربان های کاخ جشنواره بود؛ آدم های خشک مقرراتی ای که امکان نداشت حتی یک تماشاگر بدون کارت دعوت از زیر دستشان قسر در برود حالا گوشه ای کز کرده بودند و زل زده بودند به این گروه خشن که بین اتاق هایی که روی درهایشان نوشته بود «هیئت داوران»، تلوتلو می خوردند، ساندویچ های بوفه را گاز می زدند و با کفش روی صندلی های جایگاه ورجه وورجه می کردند.

بعضی از روزنامه نگارهای سمج که هنوز نمی خواستند چیزی را که اتفاق افتاده بود باور کنند، پشت سر هم می گفتند: «آنها نمی توانند فستیوال را تعطیل کنند» و می رفتند در یکی- دو سینمای شهر که هنوز فیلم های بخش بازار را نشان می دادند، فیلم می دیدند و بقیه که ترسوتر و عاقل تر بودند و اغلب غیرفرانسوی، با اولین پروازهایی که وجود داشت خودشان را به مملکتشان می رساندند.

آنها به کابوس ۱۸ می فکر می کردند و صدای مهمان دار که توضیح می داد «به خاطر اعتصاب صنعتی فرانسه، ایرفرانس نمی تواند به آنها آب پرتقال بدهد و از این بابت عذرخواهی می کند» نمی شنیدند.

سال بعد چهار تا از جایزه های اصلی جشنواره به چهار فیلم رسید که به ترتیب درباره «اعتصاب دانشجوها»، «تظاهرات کارگرها»، «قیام دهقان ها» و «شورش شوراهای دولتی» بودند. ظاهرا انقلاب ۱۸ می پاریس تازه به هیئت ژوری رسیده بود. سال ۱۹۷۲ فمینیست ها در کن سر و صدا راه انداختند. آنها که از پوستر فیلم «رم» فلینی خوششان نیامده بود، گذر به گذر نردبان می گذاشتند و روی پوسترها رنگ می پاشیدند. سردسته آنها یک فیلمنامه نویس بود به نام الئنور پری. او وقتی مطمئن شد دیگر پوستر سالمی از این فیلم در کن وجود ندارد، به خبرنگارها توضیح داد که «این کار ما حمله به فلینی نبود، ما برای او احترام قائلیم، ولی می خواستیم به شویه تبلیغ فیلم او اعتراض کنیم.»

بعد از فمینیست ها نوبت بمب گذاری ها بود. یکی سال ۱۹۷۵ یک روز قبل از افتتاح جشنواره و یکی دو سال بعد، موقع نمایش «دوست امریکایی» ویم وندرس. هر دو بمب قبل از این که کاخ قیمتی جشنواره را مخروبه کنند، کشف و خنثی شدند و تا هفت سال بعد آب از آب تکان نخورد.

 

حواشی جشنواره کن در ۱۹۶۸ 

سال ۱۹۸۴ دانشجوهای پزشکی که شعار می دادند «مشکلات ما از سینما مهم تر است» کن را به هم ریختند. آنها اول لاستیک هایی را که با آنها بولوار کراوزت را بسته بودند آتش زدند و بعد داخل تالار نمایش گاز اشک آور پرتاب کردند. منتقدها داشتند فیلم «گرما و غبار» را تماشا می کردند، سرفه می کردند، چشم هاشان را که یکسره از آنها آب می آمد، پاک می کردند و به زمین و زمان بد و بیراه می گفتند. کمی بعد پلیس ضدشورش سررسید و با سپر و باتوم، اول دانشجوهای پزشکی و بعد اوضاع را کنترل کرد.

در تمام سال های پس از این، همه چیز در کن سر جای خودش بوده است. هر سال دو ساعت قبل از شروع اولین سئانس رسمی، پلیس دو طرف پلکان ورودی کاخ صف کشیده است و وقتی کارگردان یا بازیگر سرشناسی از پله ها بالا رفته، بلندگوها قطعه «چنین گفت زرتشت» اشتراوس را پخش کرده اند و مردم از این پایین برایشان دست تکان داده اند، سوت زده اند و جیغ کشیده اند.

نشریات فرانسوی این جور کارها را افت می دانند. مسئولان جشنواره را بابت قطا کردن ستاره های امریکایی در این جشنواره سینمای متفکر سین جیم می کنند و جایزه بگیرها را- در صورتی که امریکایی نباشند- تحویل می گیرند. اما رییس دفتر خبرگزاری جشنواره که ۴۳ بار در ۴۳ دوره کن «رییس دفتر خبرگزاری جشنواره» بوده است می گوید: «شما می توانید به ما حمله کنید، یا ما را تحسین کنید، مهم نیست. مهم این است که درباره کن حرف بزنید تا توجه همه به اینجا جلب شود. نظر من همیشه این بوده؛ این جشنواره بدون جنجال و هیاهوی مرده است».

دانلود آهنگ چی مثلا از حامد پهلان
حالا که چی مثلا
قند عسلم
انقدر آخه خوبیم
باشه بین خودمونه
خوبین آخه انقده دیگه خوب نیست
تورو میخوامو واست دیوونمو
فکر دیشب من دیوونمو
اصن راه نداره بری جایی دیگه
یاره دیگه
داری دیگه
دستی که توی دستت هست
حسی که توی فلبت هست
عشقی که خودت میدونی
حقم بود ، حقت هست
شب هواتو دارم برا تو میخوام جونمو بدم از من نگیر فقط نگاهتو
آرومه …

دانلود آهنگ چی مثلا از حامد پهلان

حالا که چی مثلا

قند عسلم

انقدر آخه خوبیم

باشه بین خودمونه

خوبین آخه انقده دیگه خوب نیست

تورو میخوامو واست دیوونمو

فکر دیشب من دیوونمو

اصن راه نداره بری جایی دیگه

یاره دیگه

داری دیگه

دستی که توی دستت هست

حسی که توی فلبت هست

عشقی که خودت میدونی

حقم بود ، حقت هست

شب هواتو دارم برا تو میخوام جونمو بدم از من نگیر فقط نگاهتو

آرومه قلبم

باهات آرومه قلبم

تو هیچی نگو فقط بذار دورت بگردم

حالا که چی مثلا

قند عسلم

انقدر آخه خوبی

باشه بین خودمونه

خوبین آخه انقده دیگه خوب نیست

تورو میخوامو واست دیوونمو

فکر میشه منم دیوونمو

اصن راه نداره بری جایی دیگه

یاره دیگه

داری دیگه

دستی که توی دستت هست

حسی که توی قلبت هست

عشقی که خودت میدونی

حقم بود ، حقت هست

شب هواتو دارم برا تو میخوام جونمو بدم از من نگیر فقط نگاهتو

آرومه قلبم

باهات آرومه قلبم

تو هیچی نگو فقط بذار دورت بگردم

برای استفاده از متن افزوده ی این آهنگ آن را از سرور های موزتکست دانلود کنید

دانلود با کیفیت ۱۲۸ به همراه متن افزوده
دانلود با کیفیت ۳۲۰ به همراه متن افزوده

نوشته متن آهنگ چی مثلا از حامد پهلان اولین بار در MusText | متن آهنگ ایرانی و خارجی پدیدار شد.

دانلود فیلم ، دانلود سریال ، دانلود انیمیشن و دانلود جدیدترین آهنگ های مجاز ایرانی در زیبا موزیک

اخبار مرتبط

دانلود آهنگ طوفان لعنتی از پورنام و محمد بیباک

رفتی یهو از یاد

رفت و عذابت داد

تو بهترین روزات

وقتت به شب افتاد

تموم دنیات بود

اونجور که میخواستی

تموم حرفات بود

از حس خوش شانسی

اما طوفان لعنتی

زده ش به کاشونت

دنیاتو ویرون کرد

خم شد یهو شونت

اما تو طوفان لعنتی

زده ش به کاشونت

دنیاتو ویرون کرد

خم شد دیگه شونش

یه مرد بودش تو قصمون

نمیدادتش توپ تکون

طوفان و میگذروند

حتی باد زور چپوند

چطور با اون تا میکردی که اونو از تو شکوند

سکوت نکن تو گفت و گو کم نذاشت

تو دسترس بود حتی جای نقطه کور

پیچ میخواستی مهره بود

خام میخواستی پخته بود

حرف میزنی گفته بود

تو خط میخواستی نقطه بود

حیف زیاده اون خاطرات

هی نپرس تو کی میادش

صداتو دوست داشت

که بحثارو کش میدادش

نه این عشق نیست اعتیاده

بهت شاخ و برگ میداد

خودش اصل ریشه بود

سکوتش حرف داشت

اونقدری که خسته میشه گوش

خزون فصل پیشه روش

که راهو بسته میشه روش

چقدر حرف تو حرف اومد

میگفت من نمیخوام ابرو خم کنم

روزا فقط کار و شب تو درد و غم

اون مرد من بودم اون مرد من بودم

اما تو طوفان لعنتی

زده ش به کاشونت

این بار دیگه چیزی نموندش از خونت

اما تو طوفان لعنتی

زده ش به کاشونت

ببین چه ساده مرد

خم شد دیگه شونش

برای استفاده از متن افزوده ی این آهنگ آن را از سرور های موزتکست دانلود کنید

دانلود با کیفیت ۱۲۸ به همراه متن افزوده
دانلود با کیفیت ۳۲۰ به همراه متن افزوده

دانلود آهنگ جدید فرهاد سهیل به نام چشماتو ببند با بالا ترین کیفیت

دانلود آهنگ چشماتو ببند از فرهاد سهیل

Download New Music Farhad Soheil Called Cheshmato Beband

دانلود آهنگ جدید چشماتو ببند از فرهاد سهیل به همراه متن آهنگ از رسانه موزیک آرشیو با بالاترین کیفیت و قابلیت پخش آنلاین . لطفا از بخش دیدگاه ها، نظر خود را درباره آهنگ فرهاد سهیل به نام چشماتو ببند به اشتراک بگذارید. امیدوارم از این آهنگ لذت ببرید . برای حمایت سایت موزیک آرشیو را به دوستان خود معرفی نمایید. پیشنهاد میکنیم از دیگر آهنگ های فرهاد سهیل هم بازدید کنید.

برای دانلود آهنگ چشماتو ببند از فرهاد سهیل به ادامه مطلب بروید .

دانلود آهنگ جدید فرهاد سهیل به نام چشماتو ببند

متن آهنگ فرهاد سهیل چشماتو ببند :

فرهاد سهیل چشماتو ببند

تو چشماتو ببند عاشق بشه حالا که دستاتو گرفتم
سر رو شونم بزار آروم بگو حالا که از چیشت نرفتم
شبیه من میون گم شدن تو خاطرات عشق و رویا
تو چشماتو ببند با من بخند حالا که عاشق تو هستم
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی
کجا دستامو میگیری که من دستاتو کم دارم
روی آیینه ی چشمات شب یلدا رو من دارم
شبیه عشق یک رویا انار سرخ در دستم
میون خواب و بیداری هنوز با خنده ات مستم
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی

دانلود آهنگ جدید فرهاد سهیل به نام چشماتو ببند

| دانلود با لینک مستقیم و با کیفیت ۱۲۸ و ۳۲۰ + پخش آنلاین و متن آهنگ |

Download New Music Farhad Soheil Called Cheshmato Beband

جدیدترین اثر فرهاد سهیل به همراه متن آهنگ از رسانه طناز موزیک با کیفیت بالا و قابلیت پخش آنلاین . لطفا از بخش دیدگاه ها، نظر خود را درباره این اثر به اشتراک بگذارید. امیدوارم از این آهنگ لذت ببرید . برای حمایت سایت طناز موزیک را به دوستان خود معرفی نمایید. پیشنهاد میکنیم از دیگر آهنگ های فرهاد سهیل هم بازدید کنید.

برای دانلود آهنگ چشماتو ببند از فرهاد سهیل به ادامه مطلب بروید .

دانلود آهنگ جدید فرهاد سهیل به نام چشماتو ببند

متن آهنگ فرهاد سهیل چشماتو ببند :

فرهاد سهیل چشماتو ببند

تو چشماتو ببند عاشق بشه حالا که دستاتو گرفتم
سر رو شونم بزار آروم بگو حالا که از چیشت نرفتم
شبیه من میون گم شدن تو خاطرات عشق و رویا
تو چشماتو ببند با من بخند حالا که عاشق تو هستم
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی
کجا دستامو میگیری که من دستاتو کم دارم
روی آیینه ی چشمات شب یلدا رو من دارم
شبیه عشق یک رویا انار سرخ در دستم
میون خواب و بیداری هنوز با خنده ات مستم
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی
یه احساسی به تو دارم شبیه حس آزادی
همون اشکو همین لبخند که تو هدیه بهم دادی

دانلود آهنگ جدید شهرام میرجلالی به نام عشق با بالا ترین کیفیت

دانلود آهنگ عشق از شهرام میرجلالی

Download New Music Shahram Mirjalali Called Eshgh

دانلود آهنگ جدید عشق از شهرام میرجلالی به همراه متن آهنگ از رسانه موزیک آرشیو با بالاترین کیفیت و قابلیت پخش آنلاین . لطفا از بخش دیدگاه ها، نظر خود را درباره آهنگ شهرام میرجلالی به نام عشق به اشتراک بگذارید. امیدوارم از این آهنگ لذت ببرید . برای حمایت سایت موزیک آرشیو را به دوستان خود معرفی نمایید. پیشنهاد میکنیم از دیگر آهنگ های شهرام میرجلالی هم بازدید کنید.

برای دانلود آهنگ عشق از شهرام میرجلالی به ادامه مطلب بروید .

دانلود آهنگ جدید شهرام میرجلالی به نام عشق

متن آهنگ شهرام میرجلالی عشق :

شهرام میرجلالی عشق

عشق تو چه کردی ب دلم عشق تو چه کردی که دلم
رفت پی دیوانه شدن وای به دل عاشق من ای وای ای وای
عشق تویی افسانه ی من عشق یار مستانه ی من
تو شدی آرامش من عشق به دلم ضربه نزن ای وای ای وای
ای وای از من که شیدای توام ای وای از تو که رویای منی
ای وای از من که معنای توام ای وای از تو که دنیای منی
ای وای از من که شیدای توام ای وای از تو که رویای منی
ای وای از من که معنای توام ای وای از تو که دنیای منی
بگو که با دلم وفا کنی وفا نمیبینی
به حدی عاشقم که توی قصه ها نمیبینی
به تو نفس دهم تو جانی و جان جانانی
به حدی عاشقم خودم ندانم و نمیدانی
ای وای از من که شیدای توام ای وای از تو که رویای منی
ای وای از من که معنای توام ای وای از تو که دنیای منی
ای وای از من که شیدای توام ای وای از تو که رویای منی
ای وای از من که معنای توام ای وای از تو که دنیای منی