موسیقی ما – نشست رسانه‌ای ارکستر ملی ایران به رهبری «فریدون شهبازیان» که قرار است سی‌ویکم فروردین ماه و اول اردیبهشت ماه در تالار وحدت تهران با خوانندگی «محمد اصفهانی» روی صحنه رود، برگزار شد.
 
در  ابتدای این برنامه، «فریدون شهبازیان» درباره‌ی این ارکستر توضیح داد: «ارکستر ملی ایران بیش از ۶ ماه است که فعالیت خود را آغاز کرده و در این مدت تلاش کردیم، آثاری باکیفیت و با موزیکالیته خوب به گوش مخاطبان برسانیم. در اجرای جشنواره، من از حضور آقای افتخاری استفاده کردم، ایشان چندین سال بود که در اجراهای زنده فعالیت نمی‌کرد و به نوعی می‌توان گفت که بایکوت بود. وقتی من ایشان را برای حضور در ارکستر ملی دعوت کردم، تقریباً ۲۰ سال از تولید آلبوم «شور عشق» و «نیلوفرانه» گذشته بود و این طبیعی است که یک خواننده با این فاصله زمانی با ارکستر ناهماهنگ باشد. حتی ما شاهد این موضوع بودیم که در کنسرت ارکستر ملی در جشنواره اشکالاتی پیش آمد که من حتی یک‌جایی دست آقای افتخاری را گرفتم تا هماهنگی بین نوازندگان و خواننده به وجود بیاید، چون دلم نمی‌خواست ماجرا به هم بخورد. به هر حال این اشکالات در بسیاری از ارکسترها وجود داشته اما شما بدانید دیگر در ارکستر ملی چنین چیزی را نخواهید دید.»
 
به گفته‌ی شهبازیان، تازه‌ترین کنسرت ارکستر ملی ایران روزهای پنجشنبه و جمعه هفته جاری به خوانندگی محمد اصفهانی در سال ۹۶ برگزار می شود و این در حالی است که این ارکستر اردیبهشت ماه سال جاری برنامه‌های دیگری را نیز به خوانندگی اصفهانی در دست دارند:‌«امیدواریم با همت مسوؤلان و نوازنده‌ها، ارکستر در سال جاری به جایگاه خوبی دست پیدا کند. به خصوص اینکه ما برخلاف ارکستر سمفونیک، رپرتوار کافی نداریم؛ چرا که هم من و هم کسانی که در ارکستر به عنوان خواننده یا نوازنده حضور دارند به خودشان این اجازه را نمی‌دهند که دست روی خلاقیت آهنگسازی یک اثر بگذارند. ما در این مجموعه تلاش می‌کنیم با حفظ اصولی ترکیب ملودی‌ آثار آهنگسازان ایرانی، آثاری را که مناسب اجرا در ارکستر هستند، انتخاب کرده و آنها را پیش‌روی مخاطب بگذاریم.»
 
او می‌گوید آرزو دارد که ارکستر ملی رپرتوارهای آماده داشته باشد تا با ملحق شدن خوانندگان، فضای جدیدی را پیش‌روی مخاطب بگذارد.
 
در ادامه‌ی این نشست، «محمد اصفهانی» -خواننده- هم می‌‌گوید: «من سال‌های زیادی است که با استاد شهبازیان در ارتباط هستم و در تولید آثارِ متعددی همراه ایشان بودم؛ اما این برای اولین است که روی صحنه توفیق همکاری با او را دارم و برای اولین بار است که ایشان در قالب رهبر ارکستر و بنده در قالب یک خواننده، کنسرتی را برای مخاطبان آماده می‌کنیم. من با استاد شهبازیان سال‌های زیادی همکار بوده و در واحد موسیقی سازمان صدا و سیما و استودیوهای مختلف تولید آثار موسیقایی همکاری داشتم. بنابراین چون به اخلاق و رفتار این هنرمند کاملاً وقوف داشتم، خیلی از مسائل را حل شده دیدم و وقتی هم که ایشان به من پیشنهاد حضور در ارکستر ملی را داد، چشم بسته پذیرفتم. البته نمی‌گویم که خیالم از بقیه ناراحت بود و به همین دلیل دعوت آنها را نمی‌پذیرفتم اما شاید حجب و حیایی داشتم که نمی‌توانستم دغدغه‌هایم را با دیگر اساتید مطرح کنم اما خوشبختانه فضا به گونه‌ای بود که با آقای شهبازیان این دغدغه را نداشته و مجاب شدم تا در مجموعه ارکستر ملی حضور پیدا کنم.»
 
«شهبازیان» درباره‌ی انتخاب این هنرمند می‌گوید: «هر فردی که در ارکستر ملی به عنوان خواننده حضور پیدا می‌کند باید برای خود یک رپرتوار مستقل داشته باشد. من و محمد اصفهانی سال‌های زیادی کار کرده‌ایم و می‌دانم که او آلبوم‌های پرفروشی داشته که می‌تواند فارغ از تنظیم در آلبوم، به صورت اجرای زنده نیز به مخاطبان عرضه شود. به هر حال او کارهای ماندگاری را با هنرمندانی چون کامبیز روشن‌روان و فؤاد حجازی دارد که ما بنا داریم در رپرتوارهای آینده نیز از آنها استفاده کنیم.»
 
شهبازیان همچنین به این نکته اشاره کرد که اجرای پنج قطعه از آلبوم «تنها ماندم» به آهنگسازی زنده‌یاد همایون خرم و تنظیم کامبیز روشن‌روان، اجرای یک قطعه از آلبوم «هفت‌سین»، اجرای قطعه «همیشه در میان» به آهنگسازی من و اجرای پنج اثر بدون کلام از آثار من، حسین دهلوی، علی‌نقی وزیری و دیگر بزرگان موسیقی ایرانی، رپرتوار کنسرت پیش‌روی ارکستر ملی را تشکیل می‌دهند: «این رپرتوار تفاوت‌های بسیار زیادی با آلبوم منتشر شده این آثار دارد و ما بنا داریم در کنسرت‌های بعدی از آثار دیگری چون «مقام ملامحمدجان» و قطعه «معصومیت از دست رفته» نیز استفاده کنیم.»
 
«اصفهانی» درباره‌ی عدم حضورش در مطبوعات می‌گوید: «کسانی که بر گردن من حق داشتند و می‌توان گفت که به نوعی استاد من به حساب می‌آیند، بر این باور بودند که یک هنرمند نباید بیش از حد در معرض دید باشد. پس از این توصیه بود که من تریبون رسانه‌ای خود را محدود کردم. البته قسمت دیگر ماجرا به لطماتی که برخی از دوستان خبرنگار به من زدند نیز بازمی‌گردد. برخی از آنها چیزهایی از قول من نوشتند که اصلاً نقل قول من نبود و من باید بابت آنها به صغیر و کبیر جواب پس می‌دادم.»
 
فریدون شهبازیان در این بخش از نشست رسانه‌ای ارکستر ملی در پاسخ به پرسش یکی دیگر از خبرنگاران مبنی بر برنامه‌های ارکستر ملی برای همکاری با خوانندگان دیگر از جمله محمد منتشری تأکید کرد: اگر محمد منتشری یا هر کدام از خوانندگان فعال حوزه موسیقی در وهله اول از عهده کار بربیایند و خلاقیت حضور در ارکستر را داشته باشند، ما آماده همکاری با آنها هستیم. بسیاری از آرتیست‌های بزرگ دنیای موسیقی با توجه به استرس و بزرگی یک ارکستر، گاهی اتفاق افتاده که قطعه را فراموش می‌کنند به همین جهت حضور در یک مجموعه موسیقایی چون ارکستر ملی کار بسیار سختی است که اگر خوانندگان قدیمی و جدید بتوانند از عهده کار بربیایند، بنده با کمال میل آماده همکاری با آنها هستم.
 
رهبر ارکستر ملی همچنین درباره‌ی حاشیه‌های این ارکستر  بعد از کناره‌گیری فرهاد فخرالدینی از «ارکستر موسیقی ملی» توضیح داد: «پیش از فعالیت ما در «ارکستر ملی»، آقای فرهاد فخرالدینی به عنوان مدیر ارکستر موسیقی ملی ایران مشغول به فعالیت بودند اما به دلایلی این ماجرا به هم خورد و من به عنوان رهبر ارکستر ملی انتخاب شدم. به عبارتی من باز هم تأکید می‌کنم که بنده ارکستر موسیقی ملی ایران را تحویل نگرفته‌ام چرا که وقتی دوستان پیشنهاددهنده بحث تشکیل یک ارکستر در حوزه موسیقی ایرانی را دادند، من به آنها گفتم این ارکستر با نام «ارکستر ملی ایران» و نه «ارکستر موسیقی ملی ایران» به فعالیت خود ادامه می‌دهد. به عبارتی فضای کاری ما اجرای موسیقی نوین ایران و حتی جهان است یعنی ما می‌توانیم موسیقی غربی را نیز اجرا کنیم. من هیچ‌گاه به دنبال حاشیه‌سازی برای فضای ارکسترها نبوده و نیستم ضمن اینکه هیچ‌کدام از نوازندگان ارکستر موسیقی ملی در بدنه ارکستر ملی حضور ندارند چرا که ما نمی‌خواستیم با آن ارکستر ارتباط مستقیمی داشته باشیم. ما یک ارکستر نوپا هستیم که همگی نوازندگان آن افراد تحصیلکرده هنرستان موسیقی و مجموعه علمی دیگری هستند که با ارکستر موسیقی ملی ایران که پیش از این با رهبری آقای فرهاد فخرالدینی اداره می‌شد، تفاوت‌های زیادی دارد.»
 
شهبازیان به موضوع تشکیل سازمان ارکسترها در دولت دهم هم توضیحاتی داد: «در همان دوران دولت دهم به من پیشنهاد دادند که در بدنه ارکسترها حضور داشته باشم حتی در آن زمان مؤسسه‌ای به نام «سازمان ارکسترها» و «مؤسسه توسعه هنرهای معاصر» تشکیل شد و از من دعوت کردند تا به عنوان رهبر ارکستر موسیقی ملی فعالیت کنم. من در آنجا هم نظرات خود را ارائه دادم و به موضوعاتی چون آزمون ورودی و حقوق مناسب اشاراتی داشتم و گفتم که فقط با این شروط حاضر به همکاری با سازمان ارکسترها هستم. حتی آقای شاه‌آبادی معاون هنری وقت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به من حکم رهبری داده و با من قرارداد امضا کردند اما به دلیل اینکه آقای شاه‌آبادی بعد از مدتی این سمت را ترک کردند، این کار نیز عملی نشد و وقتی دعوت بعدی هم به میان آمد، من دیگر امتناع کردم چون آن چیزی که دوست داشتم، انجام شدنی نبود. البته زمانی حضور آقای علی رهبری در دولت جدید نیز دوباره از من دعوت شد اما آقای علی رهبری روال خودش را می‌خواست و چون اولویت با ارکستر سمفونیک تهران بود و من به هیچ عنوان موافق این موضوع نبودم که موسیقی ملی باید در گوشه و کنار ارکستر سمفونیک به فعالیت خود ادامه دهد، لذا از حضور در این مجموعه نیز صرف‌نظر کردم تا اینکه ماجرا به اکنون منتهی شد و کار به تشکیل ارکستر ملی انجامید. به هر ترتیب در این دولت ارکسترها احیا شده‌اند اما نمی‌شود توقع داشت که بعد از احیای این مجموعه‌ها، همه‌گونه پشتیبانی‌های مالی صورت بگیرد. به هر روی کار هنری موضوع زمانبری است ولی به هر حال خوشحالم که توانستیم در این ۶ ماهه پابرجا باقی بمانیم و کار را به جایی برسانیم که ارکستر ملی هم‌اکنون چندمین برنامه زنده خود را سپری می‌کند.»
 
او همچنین درباره‌ی حضور «همایون شجریان» در این ارکستر می‌گوید: «پیش از آغاز فعالیت‌های ارکستر، من در گفت‌وگویی اعلام کردم تصمیم دارم اولین اجرای ارکستر ملی با نام «محمدرضا شجریان» باشد زیرا بنده آثار بسیاری را برای این هنرمند شاخص موسیقی کشورمان دارم؛ این در حالی است که با توجه به بیماری آقای شجریان، امکان حضورشان در کنسرت وجود نداشت. به همین جهت گفتم تصمیم دارم که از همایون شجریان برای اجرای این آثار به یاد پدرش دعوت کنم که البته به دلیل برخی از سوءتفاهماتی که به وجود آمد، ایشان گفتند که روحشان نیز از این دعوت خبر ندارد که البته حق هم داشت زیرا من از وی دعوتی به عمل نیاوردم و فقط اعلام کردم که تصمیم دارم چنین کاری را با وی انجام دهم. البته اخیراً در رونمایی آلبوم «خداوندان اسرار» شنیدم که اعلام کرده دوست دارد با ارکستر ملی همکاری کند ولی چون قرارداد زیادی با کنسرت‌های شهرستان دارد، فعلاً این امکان میسر نیست.»
 
به گفته‌ی شهبازیان، این ارکستر با آقای ناظری برای اجرای اثر «یادگار دوست» نیز صحبت‌هایی انجام داده، اما این فقط یک تصمیم است که هنوز به قطعیت نرسیده است. با توجه به اینکه آماده‌سازی یک رپرتوار برای ارکستر ملی موضوع ساده‌ای نیست، من نمی‌توانم برنامه دقیقی اعلام کنم؛ اما تمام تلاشم این است که تا پایان سال ۹۶ یک رپرتوار کامل داشته باشیم که در راستای آن با خریداری آثار آهنگسازانی چون روح‌الله خالقی، حسین دهلوی، جواد معروفی و دیگر بزرگان، آثار جدیدی را با خوانندگان جدید ارائه دهیم.»‌
 
رهبر ارکستر ملی می‌‌گوید طبق شنیده‌هایش قرار است ارکسترهای دولتی برای اجرا به کشورهای ایتالیا، انگلیس، امارات و ارمنستان حضور داشته باشند:‌ «البته این وسط ما اگر به لرستان هم برویم، راضی‌کننده است.»