موسیقی ما – کنسرت زمستانی مانی رهنما با اجرای عاشقانه‌های این خواننده برگزار شد.
 
به گزارش «موسیقی ما»، خواننده آلبوم «یه پیانو یه گل سرخ» که مدتی پیش در سالن فرهنگسرای نیاوران تهران به اجرای زنده آثارش پرداخته بود، شامگاه ۵ اسفند ۱۳۹۵ بار دیگر در این سالن با مخاطبینش دیدار کرد.
 
در این کنسرت «صبا راد» مجری سرشناس تلویزیون به دکلمه اشعار پرداخت و «رضا تاجبخش» نوازنده سرشناس پیانو، رهنما را همراهی کرد.
 
نکته جالب توجه این کنسرت، حضور «نصرالله مدقال‌چی» و «منوچهر والی‌زاده» دو دوبلور برجسته سینما و تلویزیون ایران بود که در بخشی از برنامه به دعوت مانی رهنما و صبا راد روی صحنه رفتند تا جمع خوش‌صداها جمع باشد!
 
مانی رهنما در این برنامه گلچینی از قطعات آلبوم پیانوییِ «یه پیانو یه گل سرخ» که با همراهی زنده‌یاد «آندره آرزومانیان» تولید شده بود را همراه با قطعات دیگری هم‌چون قطعه «پرنده»، «من و تو»، «بی‌بی دل»، «چه سلامی»، «تو رو می‌خوام» و… به اجرا درآورد.
 
در بخشی از این برنامه، کلیپ قطعه «هفت سین» اجرا و به آتش‌نشانان شهید واقعه پلاسکو تقدیم شد.
 
مانی رهنما در این کنسرت از تولید سه آلبوم خبر داد که یکی از آن‌ها تا پایان سال روانه بازار خواهد شد.
 
در ادامه عکس‌های «سعید عبداللهی» از این کنسرت و حاشیه‌هایش را ببینید.

موسیقی ما – در پی درگذشت استاد «حسین طبیبی»، «علی‌اکبر شکارچی» – آهنگساز و نوازنده‌ی نامی کمانچه- درگذشتِ‌ او را از دست دادنِ یکی از اسطوره‌های موسیقی مازندران دانسته و نوشته است:‌
 
«بسیار متأسفم که امروز باخبر شدم «استاد لَه لِه وا نواز» ( نی نواز) و آوازه خوان یگانه مازندران (حسین طیبی) از میان ما رفت. ایران و خصوصاً مازندران، دو چهره که نشان اُسطوره موسیقی سرزمین خود را بر پیشانی داشتند؛ یکی داش احمد محسن پور و دیگری حسین طیبی را در ناباوری، با فاصله زمانی کوتاه از دست داد.
 
آنان که «لَه‌له‌وا» نوازی و آوازخوانی طیبی را خصوصاً در امیری‌خوانی شنیده‌اند، بی‌گمان این حرف را باور دارند که ساز و آواز پرصلابت او سرشار از مهر و دوستی و دلیری بود. دلیری در کلام و ساز ایشان، از جنس دلیران مازندران در مقابله با هجوم هوس آلود کیکاووسِ متجاوز به مازندران است که حکایت آن در شاهنامه، خواندنی است.
 
ساز بی بیت او تجسمی از کوه های تو در توی مازندران، تجسمی از جنگل مه آلود و دریای آرام و طوفانی خزر بود. بی هیچ شرح و کلامی، استاد با نوای «له له وایَش»، انسان را به تماشای چَرای گله و رَمه در میان سبزه زاران پر از نرگس و بنفشه می کشاند.
 
من اولین بار صدای ساز و آواز او را در جمعی که داش احمد فراهم کرده بود، شنیدم. بی اغراق می گویم، به شدت ساز و آواز من، از نوای آن بزرگمردِ تاریخ موسیقی ایران و مازندران تأثیر گرفته، و خود را وام دار او می دانم. بی گمان، نوای روح پرور آواز و «له له وای» آن روان شاد، در فرهنگ موسیقی ایران و مازندران ، خیال انگیز و منبع شنیدن، آموزش و بالیدن خواهد بود.
 
من درگذشت این استاد بی بدیل موسیقی را به بازماندگان ایشان، خصوصاً فرزند گرامی شان (ارسلان طیبی) که در نواختن «له‌له‌وا» جانشین شایسته اوست، وهمچنین به موسیقی دانان ایران و مازندران و فرهنگخانه، که خانه دوم داش احمد محسن پور و زنده یاد حسین طیبی بود، صمیمانه تسلیت می‌گویم.
 

موسیقی ما – مراسم اختتامیه نخستین جشنواره موسیقی دانشجویان «صبا» با معرفی برگزیدگان این دوره و نکوداشت استاد حسین دهلوی آهنگساز پیشکسوت کشورمان در تالار وحدت تهران برگزار شد. در این مراسم «حسین علیزاده» – آهنگساز و نوازنده‌ی برجسته‌ی تار- از احترامِ خاصِ و عمیق خود از استاد دهلوی گفت و اینکه او در تاریخ جاودانه شده است. او دهلوی را استادی دانست که نه‌تنها یک آهنگسازِ برجسته که یک معلم خوب نیز بوده است.

«حسین علیزاده» همچنین از خاطرات خود در هنرستان موسیقی که استاد دهلوی رییس آن بوده است، گفت: «ما ‌ از نظر سطح درک موسیقی بالا نیستیم، اما طی این سال‌ها موسیقی به خواست مردم حفظ شد. هنر در دوره‌هایی که‌ محدود می‌شود، در خفا رشد می کند؛ اما رابطه‌ی تنگاتنگ ‌خود با جامعه را از دست داده و جنبه سرگرمی پیدا می‌کند؛ در حالی که تمام موسیقی سرگرمی نیست. در دورانی که‌ جامعه موسیقی شرایط خوبی نداشت، افرادی مانند دهلوی این را تشخیص دادند؛ او زمانی که رییس هنرستان موسیقی بود، باعث می‌شد کسانی در هنرستان باقی بمانند که‌ قابلیت بالایی در موسیقی دارند، برای او اخلاق نیز اهمیت زیادی داشت و ثمره آن روزها هنرمندانی است که‌ به موسیقی تعهد دارند.»

آهنگساز و نوازنده‌ی برجسته‌ی تار می‌گوید تعلیم و تربیت زمان دهلوی در تاریخ موسیقی خواهد ماند: «متاسفانه هم اکنون ما در شرایطی هستیم که فاصله زیادی بین طرز فکر دانشجویان ‌و موسیقی امروز جامعه ایجاد شده است. به همین جهت از مسئولان دانشگاه هنر به ویژه در حوزه موسیقی می خواهم سمیناری درباره برد اجتماعی موسیقی آکادمیک برگزار کنند. موسیقی بازاری و عوام زده در موسیقی امروز است و دانشجویان پس از تحصیلات، شغلی در آینده ندارند. متأسفانه فاصله آنچه در جامعه شنیده می‌شود با آنچه در دانشگاه‌ها اتفاق می‌افتد بسیار متفاوت است و باید این سؤال را پرسید چرا موسیقی آکادمیک ما راهی در جامعه پیدا نمی‌کند؛ البته ما نه رسانه داریم نه رادیو داریم نه تلویزیون؛ اما اینها مهم نیست ما اهالی موسیقی مردم را داریم، به اعتقاد من دانشگاه باید بهتر جامعه را بشناسد و در مقابل جوّ عوام‌زده و عوام‌گرایی این روزهای موسیقی مقابله کند..»

او همچنین از شرایط فعلی اجراهای موسیقی در تالار وحدت انتقاد و به این مساله اشاره کرد که پیش از این صحنه‌ی این تالار حرمت داشت و هر کسی نمی‌توانست با پرداخت اجاره در آن به اجرای برنامه بپردازد.

بعد از صحبت های علیزاده از سوی دبیرخانه نخستین جشنواره موسیقی صبا لوح یادبودی در حضور علی اکبر صفی پور مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی به او اهدا شد.
 
پارسا فردوسی از مسئولان برگزاری نخستین جشنواره موسیقی «صبا» نیز در این مراسم با تجلیل از مقام هنری استاد حسین دهلوی بیان کرد: «از ابتدا، ایده‌ی بزرگداشت و یادنامه ای برای استاد دهلوی مطرح شد. به طوری که قرار بود این یاد نامه به صورت بروشور در اختیار حاضران در مراسم امروز قرار بگیرد؛ اما بعد تصمیم گرفته شد این یادنامه به صورت یک کتاب چاپ شود.»

فردوسی سپس متنی از ابراهیم گلستان قرائت کرد. در این نامه ابراهیم گلستان از نحوه آشنایی خود با حسین دهلوی و اولین همکاری با او را توضیح داده بود و از چند خاطره یاد کرده بود
.
«غلامرضا اکرامی» رییس دانشگاه هنر هم بعد از اجرای برنامه ای توسط ارکستر صبا ضمن قدردانی از برگزاری نخستین جشنواره موسیقی دانشجویان «صبا» گفت: «خوشحالم که این جشنواره به ثمر رسیده و اولین دوره آن به خوبی برگزار شده است. البته استاد علیزاده حق مطلب را به جا آوردند. من هم از فیلمی که درباره حسین دهلوی پخش شد متاثر شدم. متاسفم و نمی دانم چرا هنرمندان ما باید در زندگی خود دچار چنین افسردگی شوند. هنر به ویژه هنر موسیقی در کشور ما مهجور است. خصوصیت نا خوشایند دیگر در فرهنگ ما مرده پرستی است. تا وقتی که افراد شایسته بین ما هستند قدرشان را نمی دانیم و پس از مرگ شان تاسف می خوریم. من از پیشنهاد آقای علیزاده برای برگزاری سمینار استقبال می کنم و مطمئن باشید دانشگاه هنر از این رویداد حمایت می کند، به هر حال برای هنرمندانی که همیشه مورد توجه بوده اند قطع شدن ارتباط با مردم اصلا خوشایند نیست. این ما هستیم که باید از آن‌ها سراغ بگیریم. موسیقی زبان گفت و گوی هستی است و بسیار گران قدر است که مانند بسیاری از هنر ها خوب و بد دارد. هنرمندان ما باید موسیقی را پاس بدارند و درست آن را معرفی کنند.»

«حمیدرضا دیبازر» -رییس دانشکده موسیقی دانشگاه هنر- به این مساله اشاره کرد که خوشحال است حوصله و دقت دانشجویان این برنامه  را به نتیجه رساند: «دوستان قبل از برگزاری جشنواره ، طرحی را به ما ارائه دادند که هر چه پیش رفتیم ابعاد را گسترده‌تر  کردند. این عزیزان اعتقاد داشتند این جشنواره باید  به درستی اتفاق افتاده و به خوبی هم ادامه پیدا کند. ما هم کار کوچکی برای آن ها انجام دادیم. آن‌ها ثابت کردند مسأله همیشه پول نیست. ما دو راه داشتیم یا باید اعتماد می کردیم و یا از آن می گذشتیم. این جشن ،جشن دانشجویان موسیقی است که  ما مهمان هستیم. من به سهم خودم از تمام افرادی که‌ کمک کردند تا این جشنواره اتفاق بیفتد تشکر می کنم. دانشجویان هنر اثبات کردند با دوستانشان در دانشگاه تهران مودت و مهربانی دارند، به همین جهت از همکارانی که از آن دانشگاه  در جشنواره شرکت کردند هم تشکر می کنم. دانشجویان بهترین معلم را انتخاب کردند و آن کار کردن و عمل کردن به حرف ها است. با نگاه مثبت دکتر اکرمی این اتفاق رخ داد و امیدواریم هر چه بهتر ادامه بیابد.»

در این مراسم گروه‌های برتر نیز معرفی شدند. در بخش گروه نوازی گروه‌های «کاروان» و «کژال» به صورت مشترک به عنوان مقام اول و گروه های «زمهریر» و «پرنگ» به صورت مشترک به عنوان مقام سوم معرفی شدند. هیات داوران در این رتبه دوم نداشت. در بخش پژوهش کامیار صلواتی رتبه اول، محسن نورانی رتبه دوم و بهرنگ نیک آیین، سپهر سراجی و مسعود خمسه پور مقام سوم جشنواره در این بخش را کسب کردند. هیات داوران در بخش آهنگسازی برای کُر حسن رحیمی را به عنوان هنرمند برتر، الناز کریمی هنرمند برگزیده دوم و سپهر سراجی را به عنوان هنرمند برگزیده سوم معرفی کرد. این در حالی است که در بخش آهنگسازی پرکاشن مازیار جلال الدین نفر اول، مهرداد جعفری راد نفر دوم و محمد امین شریفی به عنوان نفر سوم معرفی شدند
.
همچنین از «شریف لطفی» مدرس، آهنگساز و نوازنده موسیقی تقدیر شد.