موسیقی ما – «هوشیار خیام» و «میلاد محمدی» با همکاری یکدیگر آلبوم مشترک پیانو و تار را به عنوان نخستین آلبومی که هم‌نشینی جدی این دو ساز در آن شنیده می‌شود را قبل از پاپان سال منتشر خواهند کرد. این اثر دارای فضایی انتزاعی است و در آن از کلیشه‌های رایج دوری شده است.
 
این اثر مدت‌هاست که آماده‌ی انتشار است تا سرانجام طی هفته‌های آتی به بازار عرضه خواهد شد. پیش از این تجربه‌هایی در این خصوص انجام شده است؛ اما در این اثر، دو آهنگساز تلاش کرده‌اند تا هیچ کدام از موسیقی‌ها به نفع دیگری سانسور نشود. موسیقی ایران و موسیقی کلاسیک در این اثر، هر دو به سمت هدف و بیانِ مشخصی حرکت می‌کنند؛ بدون آنکه استقلال خود را از دست بدهند.
 
کل اثر به صورت بداهه‌نوازی شکل گرفته و فضای کلی کار تجربه‌ای تازه است و به همین علت صدادهی متفاوتی نیز در آن شنیده می‌شود.
 
«هوشیار خیام»، نوازنده‌ی پیانو و از جمله آهنگسازان پیشرو معاصر است و آثاری چون «کویری»- تکنوازی پیانو- ،«شیشه رنگی»- برای پیانو و ارکستر زهی- «موسیقی آوازی غبار»،‌ »ستاره‌ها» و آثار سمفونیک و الکترو آکوستیک را در کارنامه خود دارد . میلاد محمدی نیز آثاری چون «سایه» -سه نوازی تار-  و «دگر» – تکنوازی تار و تمبک-  را در کارنامه‌ی خود دارد. او با خوانندگانی چون همایون شجریان و محمد معتمدی همکاری داشته است و هم‌اکنون،‌علیرضا قربانی را در تور جهانی آلبوم «سودایی» به آهنگسازی سامان صمیمی که به تازگی در اروپا منتشر شده است، همراهی می‌کند.

موسیقی ما – دو هفته‌ای است که «دونالد ترامپ» میهمان جدید کاخ سفید است و به عنوان چهل‌وپنجمین رییس‌جمهور امریکا فعالیت خود را آغاز کرده است. جهان اما هنوز از این شوک بیرون نیامده و اقدامات عجیب -و به قول «شهاب حسینی» نمرود گونه‌اش- دامنه این شوک را افزایش داده است. او از همان ابتدا محبوب جامعه هنری و روشنفکری سرزمین خودش و دنیا نبود. در این میان اهالی موسیقی نیز از سرسخت‌ترین مخالفانش بودند، به طوری‌که بسیاری از آنان حاضر به اجرای برنامه‌ در مراسم تحلیف او نشدند و پیش از آن نیز کمپین‌های بسیاری تشکیل دادند تا به قول خودشان با شکست دادن «ترامپ» و ایدئولوژی‌های نفرت‌انگیز‌ او، قسمت خوب تاریخ محقق شود. این مخالفت‌ها به اندازه‌ای بود که زمان انتخابات، چهره‌ها و گروه‌هایی چون رولینگ استونز، ادل، ایرو اسمیت و نیل یانگ از او خواستند تا از پخش آهنگ‌های آنها در گردهمایی‌های خود و برای به هیجان آوردن شرکت‌کنندگان، جلوگیری کند. حالا اما آب روی زمین ریخته شده و «ترامپ» رییس‌جمهور شده و در اولین اقدامات عجیب و غریبش، ورود مسلمانان هفت کشور را به امریکا ممنوع کرده است.
 
در همین رابطه «سامی یوسف» -‌خواننده ایرانی تبار انگلستان- در نامه‌ای سرگشاده، به این مساله واکنش نشان داده و نوشته با یک امضا از روی بی ملاحظگی روی تکه‌ای از کاغذ، رییس‌جمهور امریکا نشان داده است که بیش از هر کسی، خودش برای امریکا یک خطر بزرگ است.
 
«سامی یوسف» تهیه‌کننده، آهنگساز، ترانه‌سرا و خواننده ایرانی ساکن بریتانیا، در‌آثارش همواره توجه ویژه‌ای به مضامین اسلامی دارد و مجله‌ تایم آمریکا از او به عنوان «بزرگ‌ترین ستارهٔ پاپ اسلام» یاد کرده و از سوی مجله گاردین انگلستان «ستاره پاپ مقدس» معرفی شده است. این ستاره، مثل خیلی‌های دیگر از این اقدامات ناراضی و عصبانی است و برای همین نوشته: «من یک مسلمان و یک غربی هستم. من در خاورمیانه متولد شدم و در کودکی همراه با خانواده‌ام به انگلستان آمدم. در آن‌جا با ارزش‌های مثبتی که بین فرهنگ غرب و دین من مشترک بود، بزرگ شدم: برابری، آزادی دین، آزادی بیان، شمولیت، احترام به تنوع فرهنگی و توجه به افرادی که کمتر خوشبخت هستند. من با آن ارزش‌ها شکل گرفتم؛ آن‌ها ارزش‌های من هستند. به عنوان یک مسلمان که در غرب زندگی و کار می‌کند، هرگز نیش تبعیض را حس نکردم، هرگز احساس نکردم که کنار گذاشته شده‌ام. تا الان.»‌
 
او فرمان ترامپ را امضایی از روی بی‌ملاحظگی روی تکه‌ای از کاغذ می‌داند: «دونالد ترامپ، رهبر قدرتمندترین کشور غربی، فرمان داده که مسلمانان -لااقل بخشی از آنان- نه تنها «دیگری» هستند، بلکه بسیار خطرناکند. به‌طوری که اجازه ورود آن‌ها به ایالات متحده، روش زندگی آمریکایی را به خطر می‌اندازد. من موافق نیستم رئیس‌جمهور ترامپ! این شما هستید که آن را در معرض خطر قرار می‌دهید. شما با لفاظی‌های خود از زمانی که به عرصه سیاست قدم گذاشتید این کار را کرده‌اید و اکنون که قدرت واقعی دارید نیز با فرمان خود چنین می‌کنید.»
 
او همچنین آورده: «شما می‌توانید سعی کنید که مطبوعات را ساکت کنید، مهاجران را بیرون نگه دارید، نام مسلمانانی را که اکنون در ایالات متحده هستند ثبت کنید و مانع از ورود آن‌هایی که در خارج هستند شوید، یا خدمات بهداشتی را از شهروندان خود بگیرید، اما نمی‌توانید ارزش‌های محبوب غربی را از قلب‌های آن‌هایی که دوستدارشان هستند خارج کنید. به میلیون‌ها نفری بنگرید که روز بعد از به قدرت رسیدن شما در سراسر جهان برای این ارزش‌ها تظاهرات کردند. به فرودگاه‌های سرتاسر ایالات متحده در هفته گذشته بنگرید که در آن‌ها تازه‌واردهای خارجی با تشویق و آواز و فریادهای «به خانه خوش آمدید» مورد استقبال قرار گرفتند. بله، تابلوهای بزرگی که بار دیگر اطمینان می‌دادند: «ترامپ آمریکا نیست و اما هم‌کیشان مسلمان من در بخش‌های دیگر جهان، به ویژه در اروپا، چه باید بکنند؟ آیا ما می‌توانیم فقط بنشینیم و با آمیزه‌ای از ترس و سرگرمی نظاره‌گر چیزی باشیم که در آمریکا اتفاق می‌افتد؟ خیر. اکنون زمان اقدام است، زمان این‌که خودمان درباره کشور خود بیاموزیم. این‌که چگونه عمل می‌کند، تاریخ آن. اکنون زمان سخن گفتن است، زمان امضای طومارها، راهپیمایی برای دفاع از ارزش‌هایی که مردمان باوجدان آن‌ها را گرامی می‌دارند، زمان رأی دادن در تمام انتخابات‌ها در حداقلی‌ترین شکل و در صورت امکان، سازمان‌دهی و تبدیل شدن به یک رهبر. تلاش برای رفتار توأم با شرافت و عدالت، ما می‌توانیم با جوهر دین خود هدایت شویم چرا که دین ما عشق به پروردگار و همسایه را به ما می‌آموزد؛ آموزه‌ای که در کانون توجه مسیحیت و یهودیت نیز قرار داد. ممکن است تکرار پدیده عجیب رئیس‌جمهور ترامپ در کشور شما، مضحک و غیرممکن به نظر برسد، اما به یاد داشته باشید که این پدیده در ایالات متحده نیز غیرممکن به نظر می‌رسید، تا این‌که خیلی دیر شد. اگر می‌خواهید از آن‌چه در کشور شما ارزشمند است محافظت کنید از اتفاقی که در آن‌جا افتاد درس بگیرید و اقدام کنید.»‌
 
او همچنین در ادامه نامه خود آورده: «ما با انتخابات آمریکا دیدیم که بی‌تفاوتی و بی‌حسی می‌تواند تبعات ویرانگری داشته باشد. اما طی چند روز، صحنه به طرز چشمگیری تغییر کرده است. اکنون ما شاهد انفعال در برابر بی‌عدالتی نیستیم؛ ما شاهد به هم پیوستن مردم با همه ادیان و نژادها و سنین هستیم، مردمی که یکدیگر را نه به‌رغم تفاوت‌هایشان، بلکه به خاطر تفاوت‌هایشان می‌پذیرند. ما شاهد یک واکنش سریع و شدید به تهدید علیه ارزش‌های اصیلی هستیم که من به عنوان بخشی از میراث اسلامی انگلیسی خود اندوخته‌ام؛ میراثی که در تمام ادیان مشترک است. در ده روز اخیر یک بیداری ایجاد شده و در فرودگاه‌ها و خیابان‌های آمریکا و سراسر جهان میلیون‌ها نفر از مردم به روشنی اعلام کرده‌اند که این ارزش‌ها زنده‌اند و پایمال یا تسلیم زور نخواهند شد. جهان عکس‌العمل نشان داده، زیرا آنچه در معرض خطر قرار گرفته ارزش‌هایی نیستند که فقط در قانون اساسی ایالات متحده پایه‌گذاری شده باشند؛ بلکه این ارزش‌ها در درونی‌ترین تار و پود چیزی که من معتقدم ما را انسان می‌کند، محترم شمرده شده‌اند. امروز ما مسلمانان غربی به تنهایی برای پذیرش و درک متقابل مبارزه نمی‌کنیم. ما توسط بسیاری از مردمان اطراف خود در جامعه پذیرفته و بالا برده شده‌ایم. و این همان غربی است که من می‌خواهم بخشی از آن باشم.»
 
اما همچنان، مخالفت‌ها توسط خود موزیسین‌های غربی و امریکایی هم با «ترامپ» ادامه دارد؛ برای مثال «مدونا» -خواننده‌ موسیقی پاپ- که در این روزها در جمع تظاهرات صدها هزار نفری مخالفان ترامپ در شهر واشنگتن حاضر شده و علیه او سخنرانی کرده و حتی موسیقی اجرا کرده بود؛ چنان مخالف سیاست‌های «ترامپ» است که در اظهارنظری گفته دلم می‌خواهد کاخ سفید را منفجر کنم. «ترامپ» هم در گفت و گویی با فاکس و شان هانیتی،‌ مدونا را خواننده ای چندش‌آور توصیف کرد.
 
همچنین «کرک همت» گیتاریست گروه متالیکا، مردم آمریکا را به دفاع از دموکراسی و جلوگیری از قتل‌عام آمریکا دعوت کرد و در صفحه شخصی‌اش نوشت:‌ «صحبت‌های روز معارفه ترامپ و اینکه آمریکا را در اولویت قرار دهیم، مرا به یاد یک سری از صحبت‌هایی که در دهه ۱۹۳۰ در آلمان و همچنین ۱۹۴۰ در روسیه بیان می‌شد، انداخت. گوش به زنگ باشید مردم! برای شور و با هم بودن و حقیقت ایستادگی کنید. نگذارید که سیستم دولت ما را از هم جدا کند تا بتواند از لحاظ احساسی ما را کنترل کند.»
 
«لارس اولریچ» درامر و از دیگر اعضای متالیکا نیز مخالفت خود با ترامپ را علنی کرده و در اکتبر ۲۰۱۶ اعلام کرده بود که اگر ترامپ رئیس جمهور شود، او ممکن است به دانمارک، کشور مادری‌اش برگردد. همان زمان، کمپین «۳۰ روز، ۳۰ ترانه» هم راه افتاد و هنرمندان سرشناسی چون «فرانتس فردیناند» اسکاتلندی، «ایمی‌من» آمریکایی یا گروه آمریکایی «دث‌کب‌فور‌کیوتی» در آن حضور یافته و از ترامپ به عنوان فردی عوام‌فریب، جنگ‌طلب و دروغ‌گو نام بردند.