موسیقی ما – جشنواره شعر انقلاب با بزرگداشت نصرالله مردانی، سیدمحمود سجادی و قادر طهماسبی به عنوان پیشکسوتان شعر انقلاب و رونمایی از دو کتاب در شیراز برگزار می‌شود. به گزارش ایسنا، در نشست رسانه‌ای ششمین جشنواره شعر انقلاب که شنبه چهارم دی‌ماه در حوزه هنری برگزار شد مرتضی امیری‌اسفندقه دبیر علمی این جشنواره با بیان این‌که محور موضوعی جشنواره بر مبنای تعریفی که از شعر انقلاب در نظر داریم ارائه شده است، اظهار کرد: شعر تعریف‌ناپذیر است، اما شعر انقلاب اسلامی تعریف‌پذیر است. تعریف شعر انقلاب نیز در این سال‌ها گسترده‌تر شده است
.
این شاعر گفت: در طول سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، ما با موضوع و موضع بیداری اسلامی مواجه بوده‌ایم. اما امروز اوضاع خاورمیانه به گونه‌ای است که تعریف شعر انقلاب را رویاروی موضوعات خاص قرار می‌دهد
.
امیری‌ اسفندقه خاطرنشان کرد: وقتی از عدالت و انسانیت صحبت می‌شود، محدود به ایران و تهران نیست، بلکه شعر انقلاب آن را در گستره جهانی به کار می‌گیرد. هر آنچه در ایران و در کره خاکی به نام آئین معرفی شده است و منافاتی با اصول اصلی انسانیت و مبانی الهی ندارد، در همین حوزه قرار می‌گیرد. بسیاری از آئین‌ها به نظر مذهبی نیستند، اما ریشه در مبانی مذهبی ما دارند. به همین معنا شب یلدا، جزو آئین‌ ما محسوب می‌شود و شعر درباره شب یلدا نیز شعر آئینی محسوب می‌شود. دین و آئین با هم توأمان است
.
او درباره آمار و ارقام این دوره از جشنواره شعر انقلاب نیز گفت: مجموعه آثار ثبت‌شده در این دوره جشنواره، ۸۷۴ اثر از ۲۰۱ شرکت‌کننده بود که از این تعداد آثار، ۲۴۴ اثر در بخش مجموعه شعر، ۵۹۹ اثر در بخش تک‌اثر و ۳۱ اثر در بخش پژوهش به دبیرخانه جشنواره رسید
.
این شاعر با تاکید بر این‌که در ششمین جشنواره شعر انقلاب شعرها در دو بخش تفکیک شدند، بیان کرد: بخش‌های سنتی و نیمایی به این دلیل در این دوره جشنواره تفکیک شدند که ظرفیت قالب‌ها برای ابلاغ پیام متفاوت است، وگرنه معتقدم نیازی به تفکیک نیست، چرا که شعر در سرانجام شعر است و قلب شعر مهم است؛ نه قالب. شعر به شرط دارا بودن پیام برتر و کلام سرتر، شعر است
.
دبیر علمی ششمین جشنواره شعر انقلاب افزود: در بخش سنتی ۱۴۰ مجموعه اثر و ۳۲۱ تک‌اثر و در بخش نیمایی ۱۰۴ مجموعه اثر و ۲۷۸ تک‌اثر به دبیرخانه ارسال شده است. در بخش پژوهش نیز ۲۵ مقاله و ۶ کتاب به دستمان رسیده است
.
وی تصریح کرد: بیشترین شرکت‌کننده در این دوره جشنواره از تهران بود. استان‌های سمنان و سیستان و بلوچستان نیز کمترین شرکت‌کننده را داشتند. البته کم بودن شرکت‌کننده دلیل بر ضعف کار نیست چرا که گاهی یک اثر می‌تواند کارکرد هزاران اثر را داشته باشد
.
اسفندقه ادامه داد: آثار راه‌یافته به مرحله نهایی جشنواره شعر انقلاب اسلامی نیز تفکیک شده‌اند. در بخش سنتی تک‌اثر ۱۰ و مجموعه ۵ اثر است. در بخش نیمایی تک‌اثر ۸ و مجموعه ۴ اثر است. در بخش پژوهش نیز یک کتاب و ۳ مقاله به مرحله نهایی می‌رسند
.
او همچنین اظهار کرد: داوری بخش نیمایی این دوره از جشنواره را شخصیت‌هایی همچون مصطفی علیپور، محمدرضا عبدالملکیان و علی‌محمد مودب، داوری بخش سنتی را محمدعلی بهمنی، محمدکاظم کاظمی و محمود حبیبی‌کسبی و داوری بخش پژوهش را سعید یوسف‌نیا، عبدالحمید ضیائی و محمدرضا سنگری بر عهده داشته‌اند.
محمد زرویی نصرآباد معاون اجرایی موسسه فرهنگی و هنری سپهر سوره هنر نیز در سخنانی با اشاره به جوایز این دوره از جشنواره، بیان کرد: در بخش شعر، مجموعه اثر و کتاب در هر قالب ( نو و کهن)  نفر اول: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و ۷۰ میلیون ریال جایزه نقدی، نفر دوم: لوح تقدیر و ۵۰ میلیون ریال جایزه نقدی، و نفر سوم: لوح تقدیر و ۳۰ میلیون ریال جایزه نقدی دریافت می‌کنند
.
او افزود: در زمینه تک‌اثر در هر قالب (نو و کهن) نیز به نفر اول: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و ۴۰ میلیون ریال جایزه نقدی، نفر دوم: لوح تقدیر و ۳۰ میلیون ریال جایزه نقدی، و نفر سوم: لوح تقدیر و ۲۰ میلیون ریال جایزه نقدی اهدا می‌شود
.
زرویی در ادامه گفت: در بخش پژوهش نیز در بخش کتاب تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۰ میلیون ریال به نفر برگزیده و در بخش مقاله به نفر اول: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۰ میلیون ریال جایزه نقدی، نفر دوم: لوح تقدیر و مبلغ ۱۵ میلیون ریال جایزه نقدی، و نفر سوم: لوح تقدیر و مبلغ ۱۰ میلیون ریال جایزه نقدی تقدیم می‌شود. به سایر راه یافتگان به بخش مسابقه جشنواره هم مبلغ ۵ میلیون ریال تعلق خواهد گرفت.

وی همچنین گفت: در بخش بین الملل نیز به سه نفر از برگزیدگان در بخش تک‌اثر ۱۵۰۰ دلار اهدا می‌شود
.
زرویی در تشریح برنامه‌های ششمین جشنواره شعر انقلاب گفت: صبح روز سه‌شنبه ۷ دی‌ماه، این دوره از جشنواره شعر انقلاب در کنار مقبره حافظ شیرازی در شهر شیراز افتتاح می‌شود. جشنواره با ادای احترام به حضرت حافظ و استاد سخن، سعدی آغاز به کار می‌کند. بعدازظهر همان روز، شب شعر بزرگ شعر انقلاب در سالن صدرای شهر شیراز برگزار می‌شود. همچنین مهمانانی از خارج از کشور خواهیم داشت. شوقی بزیع از لبنان ، هیلانه عطاالله از سوریه، محمد الامین از عراق، محمد السرخوه، سیداحمد حسین و معین نظامی از پاکستان در این دوره جشنواره حضور خواهند داشت.
او افزود: نشست شعر محفل ادبی دیدار مهر نیز صبح چهارشنبه ۸ دی‌ماه برگزار می‌شود. همچنین حضور شاعران در شاهچراغ و رونمایی از کتاب «راهکارهای علمی و عملی رهبر معظم انقلاب درباره ادبیات فارسی» در این مکان برگزار می‌شود. در مراسم اختتامیه از کتاب «سکوت سرشار از هیاهو» شامل شعرهای شاعران جوان عرب از کشورهای فلسطین، سوریه، لبنان، عراق، کویت، مصر، یمن و مراکش هم که توسط موسی بیدج و فائزه جمالی ترجمه شده، رونمایی می‌شود. همچنین مراسم بزرگداشت سه شخصیت ادبی پیشکسوت شعر انقلاب، نصرالله مردانی، سیدمحمود سجادی و قادر طهماسبی برگزار می‌شود.

موسیقی ما – ارکستر «بادی کارا» به رهبری «بردیا کیارس» هشتم دی ماه در تالار وحدت روی صحنه می‌رود و قطعاتی از سانتانا، تیچلی، فرانک سیناترا، کُلد پِلِی، موسیقی انیمیشن علاالدین و… را در تالار وحدت اجرا کند. این ارکستر که اسفند ماه سال گذشته با حضور افتخاری نصیر حیدریان (رهبر میهمان ارکس‌تر سمفونیک تهران و استاد رهبری ارکستر در دانشکاه گِراتس کشور اتریش) فعالیت‌های خود را آغاز کرد، در هفدهمین جشن خانه موسیقی به اجرای برنامه پرداخت که با استقبال خوب اهالی موسیقی همراه شد. «ارکستر بادی کارا» آنسامبلی متشکل از مطرح‌ترین نوازنده‌های ایران است که با سازهای بادی چوبی، بادی برنجی، درامز، گیتار بیس و پرکاشن به رهبری بردیا کیارس قطعات شاخص موسیقی جهان را در در سبک‌های متفاوت اعم از لاتین، جَز و … اجرا می‌کنند. این ارکستر در دور تازه فعالیت‌های خود قرار است پس از اجرا در سی و دومین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر، ۲۹ و ۳۰ دی ماه در شهر رشت کنسرت‌هایی را برگزار کند. به همین بهانه با «بردیا کیارس» – رهبر این ارکستر- به گفت‌وگو نشسته‌ایم:
 

•  ارکستر «بادی کارا» چگونه شکل گرفت؟ به نظر می‌رسد که این ارکستر، از معدود ارکسترهای بادی است که در این سال‌ها در انبوهِ ارکسترهای زهی فعالیت خود را آغاز کرده است.

این ارکستر اجرای خود را از اسفند ماه گذشته آغاز کرد و آقای «نصیر حیدریان» برای یک بار به عنوان رهبر، این ارکستر را هدایت کردند. بعد از ایشان، نوازنده‌ها از من دعوت کردند تا رهبری این ارکستر را برعهده بگیرم. اولین برنامهٔ ما در جشن خانهٔ موسیقی بود که به نوعی می‌توان آن را رونمایی این ارکستر نیز قلمداد کرد و حالا هم قرار است، هشتم دی‌ماه اولین کنسرتِ رسمی این ارکستر در تالار وحدت انجام شود. بعد از آن هم در جشنوارهٔ موسیقی فجر به اجرای برنامه خواهیم پرداخت و بیست و نهم و سی‌ام دی ماه هم در رشت به اجرای برنامه خواهیم پرداخت. همان‌طور که شما اشاره کردید، ما بیشتر در ایران ارکستر زهی داشتیم و آنسامبل‌های کوچک از دوئت تا نوئت، اما «بادی‌کارا» یک ارکستر بادی است و با هم‌نوازی سازهای بادی چوبی، بادی برنجی، درامز، گیتار بیس و پرکاشن شکل می‌گیرد.
 

•  پیدا کردن قطعه برای نواختن در یک ارکستر بادی سخت نبود؟

بسیار. پیدا کردن رپرتوار برای این ارکستر کار بسیار مشکلی بود؛ در کتابخانه‌های ما که اصلا وجود نداشت و ما تمام نت‌ها را از طریق سایت و اینترنت خریداری کردیم، ضمن آنکه قطعاتی که این ارکستر اجرا می‌کند، بسیار دشوار است؛ اما از لحاظ آهنگسازی و ارکستراسیون بسیار شاخص هستند و ما امیدواریم با اجرای این قطعه‌ها هم به یک تکنیک خوبی از لحاظ شنیداری دست پیدا کنیم و هم سوناریته و جمله‌بندی‌ها و بیان اجرای موسیقی‌مان به بهترین صورت انجام شود. در واقع ما تمام سعی و تلاشمان را انجام می‌دهیم تا بیانی جدید مطابق با موسیقی امروز داشته باشیم.
 

•  این قطعات مثلا قطعه‌ای که از سانتانا اجرا می‌کنید، برای ارکستر تنظیم شده‌اند دیگر؟

بله اصل همین قطعه برای یک آنسامبل کوچک بوده است و خود سانتانا در آن گیتار زده است و ملودی ارکستراسیون و آهنگسازی آن را شخصی با نام «جیان کارلو گات‌سانی» انجام داده است.
 

•  تفکر شما به عنوان رهبر تا چه اندازه در این قطعات موثر بوده است؟

به هر حال هر اجرایی که می‌شنوید، صد در صد به سلیقه و طرز تفکر کسی که قطعه را اجرا می‌کند، بستگی دارد. خیلی از رهبران تلاش دارند تا اجرایی کاملا جدید داشته باشند و خیلی‌ها سعی می‌کنند از شنیدن قطعه‌های دیگر الهام بگیرند، من هم برداشت شخصی و سلیقهٔ اجرایی خودم را دربارهٔ این قطعات دارم؛ بنابراین آنچه شما می‌شنوید، طرز تفکر اجرایی برای من به عنوان رهبر است، ضمن آنکه سر تمرینات نیز با بچه‌ها مشورت می‌کنیم و آنچه در «بادیکارا» رخ می‌دهد، کاملا یک حرکت تیمی است.
 

•  مایستر ارکستر چه کسی است؟

آقای «داریوش بیژنی» که از بهترین نوازندگان کلارینت هستند.
 

•  ارکستر کاملا خصوصی است.

بله؛ کاملا خصوصی و به همت خود نوازنده‌ها تشکیل و اداره می‌شوند و از جایی تغذیه مالی نمی‌شود.
 

•  این کار را سخت نمی‌کند؟

حتمن می‌‌کند. در تمام دنیا ارکستر‌ها از طرف ارگان‌ها و نهادهای دولتی یا شهرداری‌ها مورد حمایت قرار می‌گیرند یا اینکه حمایت‌کننده‌های قویِ خصوصی دارند؛ اما ما به شکل واقع‌بینانه‌ای به این مساله نگاه می‌کنیم، به هر حال در شرایط فعلی کشورمان همین که ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی به فعالیت‌های خود ادامه دهد و از هم نپاشد، برایمان کافی است و خدا را شکر می‌کنیم. یعنی انتظار کمک‌ها و حمایت‌های دولتی را که به هیچ‌عنوان نداریم، اسپانسرهای خصوصی هم به شکل معمول ترجیح می‌دهند در ژانرهای دیگری جز موسیقی کلاسیک سرمایه‌گذاری کنند، به همین خاطر است که ما به شکل خصوصی و با همت خود نوازنده‌ها فعالیت‌هایمان را پیش می‌بریم.
 

•  الان تعداد نوازنده‌های ارکستر چند نفر است؟

۴۰ نفر.
 

•  خب مساله همین‌جاست، با توجه به حساسیتی که شما روی کیفیت ارکستر دارید، فکر می‌کنید این چهل نوازنده بدون حمایت نهاد یا اسپانسرینگی، تا چه اندازه به فعالیت‌هایشان ادامه خواهند داد؟ یعنی این ایده کمی آرمان‌گرایانه به شمار نمی‌رود؟

البته باید تاکید کنم که برای ما کیفیت ارکس‌تر و صدادهی آن به هر چیز دیگری ارجحیت دارد و ترجیح می‌دهیم کارهایی که انجام می‌دهیم، به بهترین شکل انجام شود، اما همین مساله هم وجود دارد، ما به خاطر محدودیت‌های مالی‌ای که با آن مواجه هستیم، نمی‌توانیم چشم‌انداز چندان بلندی به آن داشته باشیم. هر تشکلی برای دوام نیازمند دریافت‌های مادی و معنوی است، برای ما تاکنون دریافت‌های معنوی «بادی کارا» به اندازه‌ای مهم بوده است که باعث شده است تا همچنان با اشتیاق به فعالیت‌هایمان ادامه دهیم، در همین روزهای نزدیک به کنسرت، نوازنده‌ها هر روز و برای ساعت‌ها تمرین کردند و همه با انرژی کار را پیش ‌می برند؛ اما طبیعی است که ما نمی‌توانیم برنامه‌ریزی طولانی مدت – حتی پنج ساله- داشته باشیم، چون پشتوانهٔ مالی کافی نداریم. تا همین‌جای کار هم خودِ نوازنده‌ها بخشی از هزینه‌ها را به شکل شخصی پرداخت کرده‌اند، مثل گرفتن سالن تمرین، کپی پارتیتور‌ها و خرید نت‌ها. این در حالی است که نوازندگانی که در این ارکس‌تر فعالیت می‌کنند، همه‌اشان جزو بهترین نوازنده‌های ایران هستند.
 

•  این انگیزه از کجا می‌آید؟

آن‌ها فقط می‌خواهند کاری استاندارد و در سطح بین‌المللی انجام ‌دهند و این ارکستر این شرایط را برایشان مهیا کرده است و این برایشان کافی است. در این ارکس‌تر اگر از چالش مالی بگذریم، همه دارند کار خود را به بهترین شکل انجام می‌دهند
 

•  آقای کیارس، شما هم‌اکنون فعالیت‌های ارکستر سمفونیک تهران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ چرا خودتان دیگر حضوری در این ارکستر ندارید؟

زمانی که ما در ارکستر فعالیت می‌‌کردیم، یک برنامه‌ریزی منسجم برای یک سال – دو برنامه هر کدام برای ۶ ماه – داشتیم و با اینکه نوازندگان مشکلات مالی و بیمه‌ای داشتند، اما همه چیز مشخص بود وکار به روال منظمی انجام می‌شد. می‌توانم بگویم یک فکر و برنامه‌ریزی در ارکستر وجود داشت. از آن طرف سولیست‌ها و نوازندگان بسیار خوبی با ارکستر همراهی می‌کردند؛ هم‌اکنون اما ارکستر برنامه‌ریزی قبل را ندارد و به همین خاطر جذابیت چندانی برای فعالیت به من نمی‌دهد. به هر حال ارکسترسمفونیک تهران هم‌اکنون دارد به هر شکل کار می‌کند و هر از چند گاهی کنسرتی هم برگزار می‌کند؛ اما چون من اجرایشان را نرفته‌ام، نمی‌توانم دربارهٔ کیفیتِ این ارکستر نظر قطعی بدهم، فقط می‌توانم بگویم اما‌ای کاش شرایط به گونه‌ای باشد که این ارکستر بتواند با تبادل استعدادهایی که وجود دارد، یک سری نوازنده‌، سولیست و رهبر خوب را به ایران دعوت کند تا سطح کیفی ارکستر هم ارتقا پیدا کند.
 

•  اما ما نوازندهٔ خوب در ایران کم نداریم، چه ضرورتی به این کار وجود دارد؟ آن هم در شرایطی که می‌توان این بودجه را در اختیارِ همین نوازنده‌های جوان گذاشت؟

وقتی شما سولیست یا رهبر که در جامعهٔ بین‌المللی حضور مهمی دارد را برای همکاری به ایران دعوت می‌کنید، می‌توانید استفاده‌های بسیاری از او ببرید. برای مثال می‌توانید مسترکلاس یا دوره‌های کوتاه مدت برای نوازندگان ایجاد کنید. حضور این چهره‌ها در ایران صد در صد به صلاح است، به خصوص اینکه وضعیت آموزش در کشور ما واقعا چندان تعریفی ندارد و چون تمام در‌ها بسته است و هیچ رفت‌و آمدی اتفاق نمی‌افتد، سطح یادگیری و آموزش مطابق با استانداردهای روز اروپا نیست. به همین خاطر این حضور می‌تواند به شدت موثر باشد، به خصوص اینکه برای اینکه نوازنده‌های ما بخواهند از این تمرینات بهره‌مند شوند، باید هزینه‌های شخصی بسیار زیادی انجام دهند تا به خارج از ایران بروند، در حالی‌که می‌توان با حضور این چهره‌ها در ایران به راحتی این مشکل را برطرف کرد.
 

•  با همهٔ این‌ها به آیندهٔ ارکستر سمفونیک امیدوار هستید؟

با این شرایط نه. در زمان شروع دوبارهٔ ارکستر سمفونیک، تمام نوازنده‌های درجهٔ اول به این ارکستر آمدند تا با آن فعالیت کنند، اگر آن انرژی و پتانسیل را نگاه می‌داشتند قضیه فرق می‌کرد. اما هر روز نوازنده‌ای از ارکستر خارج شد و مشکلات زمانی پررنگ‌تر شد که هر روز بیانیه برایش صادر شد و برخی مشکلاتی که به آسانی می‌شد رفع شود، به شکل بغرنجی درآمد. ارکستر مثل خانواده‌ای بود با هزار مشکل؛ اما این مشکلات مدام و مدام رسانه‌ای شد در حالی که هیچ ضرورتی برای این کار وجود نداشت و همه لطمه خوردند.
 

•  و بالاخره از فعالیت‌های شخصی‌اتان چه خبر؟

یک سری کارهای آماده دارم که در اولین فرصت دوست دارم منتشر شوند که نیازمند یک تمرکز دوباره رویشان است؛ این روز‌ها اما بیشتر وقتم را روی ارکستر بادی‌کارا می‌‌گذارم.