مردی که هنرش نسبت به بزرگیِ خودش کوچک بود

موسیقی ما – آیین نکوداشت هفتادمین زادروز استاد محمدرضا لطفی با عنوان «لطف ساز» به همت بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران و با همکاری مکتب خانه میرزاعبدالله، شامگاه جمعه ١٧ دی‌ماه با حضور جمعی از اساتید موسیقی، شاگردان استاد لطفی و علاقه‌مندان به این هنرمند در حالی برگزار شد که نماهنگی درباره زندگی هنری استاد لطفی نیز پخش و حاضران در این محفل فرهنگی را تحت تأثیر قرار داد.
 
در این برنامه «فرخ مظهری» – مدیر مکتب خانه میرزا عبدالله- ضمن خوش آمدگویی به حاضران پیرامون شخصیت و فعالیت های فرهنگی استاد لطفی سخن گفت: «باعث افتخار من است که در طول سال‌های طولانی و در فعالیت‌های متعدد هنری همراه استاد محمدرضا لطفی بودم و در کنار این هنرمند بزرگ حضور داشتم. به یاد می‌آورم استاد لطفی در بستر بیماری به من گفتند: من در تمام عمر تلاش کردم که هنر و موسیقی این سرزمین را حفظ و بالنده کنم، امیدوارم که این‌طور شده باشد. امروز که عشق و شور نوازندگان و هنردوستان این سرزمین را شاهد هستم، می‌توانم به او بگویم که آری، تلاشت به بار نشست.»
 
مجید درخشانی دیگر سخنران این آیین بود که در جایگاه حضور یافت و درباره‌ی رابطه خودش با استاد لطفی گفت: «من سال های آخر عمر استاد را به دلیل سهل‌انگاری‌های خودم از دست دادم، ولی می‌توانم بگویم در دورانی که در خدمت ایشان بودم بسیار از او  آموختم. از موسیقی هم که  بگذریم؛ باید بگویم از ایشان درس زندگی یاد گرفتم. اولین بار که استاد را دیدم و در حضور ایشان ساز زدم به من گفتند همه آنچه تا امروز آموختی را رها و از ابتدا شروع کن و من همین کار را کردم. شخصیت و آموزه‌های ایشان در زندگی من بسیار تاثیرگذار بود و خوشحالم که در محضر چنین مرد بزرگی حضور داشتم.»
 
در ادامه «سرود لطفی»، فرزند استاد محمدرضا لطفی طی سخنانی از حاضران و عوامل برگزاری این آیین قدردانی کرد.
 
سیدعباس سجادی مدیرعامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران دیگر سخنران نکوداشت هفتادمین زادروز استاد محمدرضا لطفی بود که ابتدا پیرامون شکل گیری این برنامه گفت: «این آیین به پیشنهاد و با همکاری دوستان خوبم در مکتب خانه میرزا عبدالله برگزار شد، در جلسه ای که جهت برنامه ریزی و مشورت پیرامون این برنامه داشتیم به حضور استاد سایه رسیدیم که من می‌خواهم برخی نکات مطرح شده در آن نشست را حضور شما اعلام کنم.  آقای سایه ابتدا از نخستین ملاقات خودشان با استاد لطفی خاطراتی گفتند و در ادامه  گفتند:‌ »هر کاری که از دستتان ساخته است برای این اساتید و این بزرگان انجام بدهید. اینها آدم‌های بزرگی هستند و شایسته است که در خصوص شخصیت این بزرگان چنین اقداماتی صورت گیرد.»
 
سجادی در ادامه گفت: «یادمان باشد که شخصیت‌هایی مثل لطفی بزرگ هستند و نیازی به بزرگداشت ندارند. این ما هستیم که به برگزاری چنین برنامه‌هایی نیاز داریم.  باید در این روز فکر کنیم، چرا یک نفر می‌شود لطفی و چطور به این جایگاه می‌رسد؟  خود آقای لطفی نازنین می فرمود: وقتی به شخصیت‌های هنری و فرهنگی نزدیک می‌شوید، می‌بینید که هنرشان نسبت به بزرگی خودشان و شخصیتشان کوچک است. در پایان از همه شما علاقه‌مندان و دوستداران حوزه  فرهنگ و هنر تشکر می‌کنم و می‌گویم، درود بر لطفی درود بر شما و درود بر کسانی که دل در گرو فرهنگ و هنر این کشور دارند.»
 
در ادامه برنامه «محمد سلمانی»، شاعر و غزل سرا، غزلی را به استاد لطفی تقدیم کرد که مورد استقبال حاضران قرار گرفت.
 
«علیرضا میرعلی نقی»، محقق و پژوهشگر موسیقی آخرین سخنران این برنامه بود که در خصوص سابقه ارتباط خودش با استاد لطفی گفت: «من  با وجود ۱۷-۱۸ سال سابقه آشنایی موهبت شاگردی ایشان را متاسفانه نداشتم؛ اما باید بگویم که استاد لطفی از همان ابتدای آشنایی تاثیر زیادی در تصحیح پژوهش‌ها و ذهنیت‌های ناقص بنده داشت به طوری که بسیاری از اندیشه‌های خودم را با استفاده از راهنمایی های ایشان اصلاح کردم.»
 
او در ادامه گفت: «من در تقسیم‌بندی تاریخی موسیقی ایران استاد لطفی را جزو پنج موسیقی‌دان برجسته فرهنگی تاریخ کشور می‌دانم که شاید پرکارترین و موثرترین آنها نیز بود، به دلیل استعدادهای خاصی که این هنرمند برجسته داشت. البته باید بگویم از جهت کاری  آنطور که شایسته بود شناخته نشد و خصوصا در سال‌های آخر متاسفانه در حق ایشان بسیار جفا شد که بیشتر از خامی و نادانی بود؛ اما استاد لطفی  در مقابل این برخوردها لطف و سعه صدر نشان می‌داد و باز هم تحمل می‌کرد.  باید بگویم که در طول زندگی  جز موسیقی به هیچ چیزی دلبستگی نداشت. با همه احترامی که برای همه اساتید و بزرگان قائل هستیم باید بگویم لطفی همتایی نداشت و دیگر مانند او یافت نمی‌شود.»
 
در بخش دیگری از این آیین «حمید سکوتی» با تک نوازی تار یاد و خاطره استاد لطفی را زنده کرد و در پایان نیز گروهی از شاگردان استاد لطفی با خوانندگی سجادی مهربانی قطعاتی را نواختند که حسن ختام این شب خاطره انگیز برای علاقمندان به لطف ساز ایرانی بود.