دستانی که کمک می کنند پاکتر از دستهایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند (کوروش کبیر)
خوش آمدید - امروز : یکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳
شرکت آچار فرانسه
آچارشاپ
خدمات اینترنتی آچار فرانسه طراحی سایت آچار فرانسه
خانه » جدید 95 (صفحه ی 1038)

جدید 95

برادر رئیس جمهور به دیدن کنسرت «علی زندوکیلی» نشست

[ad_1]

برچسب

[ad_2]

لینک منبع

رویای بی‌تکرار در خواب من بیدار…*

[ad_1]

موسیقی ما – «علی زندوکیلی» برای اولین‌بار اجرا در جشنواره موسیقی فجر را تجربه کرد. این خواننده جوان شامگاه چهارشنبه ۲۹ دی‌ماه در سالن مرکز همایش‌های بین‌المللی برج میلاد با رپرتوار مفصلی روی صحنه رفت. این خواننده علاوه بر قطعات خاطره‌انگیزش، برای اولین‌بار چند اثر از آلبوم جدیدش «رویای بی‌تکرار» را خواند. این مجموعه قرار بود تا پایان پاییز منتشر شود و زندوکیلی درباره تأخیر پیش آمده در ارائه این اثر هم توضیحاتی را در برنامه بیان کرد.

پس از اورتور کنسرت و سلام ویژه علی زندوکیلی به دوستدارانش که با شعر «سلامی چو بوی خوش آشنایی» بود کنسرت این خواننده و شب پرخاطره دوستداران این خواننده آغاز شد. او در ادامه قطعه خاطره‌انگیز «به سوی تو» را با همخوانی حضار و همراهی پیانو و تار و کمانچه خواند.

«دعا کن» قطعه بعدی این برنامه بود که این خواننده با اکت‌های مختص خودش و همراهی سولوی کمانچه و ضرب سازهای کوبه‌ای اجرا کرد. قطعه پرطرفدار «آه سرد» انتخاب بعدی زندوکیلی برای دوستدارانش بود که با همراهی آنسامبل زند حال و هوای ایرانی این کار بیشتر از نسخه اصلی بود. اما پس از این قطعه که اشک برخی مخاطبانش را جاری کرد، به سراغ قطعه شاد «عطر خاطره» رفت. او سپس گفت: «قول داده بودیم تا اواخر آذرماه آلبوم رویای «بی‌تکرار» منتشر شود اما متأسفانه بنا به دلایلی این اتفاق رخ نداد. اما امشب می‌خواهیم قطعاتی از آلبوم «رویای بی‌تکرار» را برایتان رونمایی کنیم.»

با این توضیحات رنگ و بوی ارکستر «زند» تغییر کرد و اولین آهنگ از آلبوم جدید اجرا شد و نوازنده کمانچه با ویولن این قطعه را آغاز و پیانو هم به رنگ‌آمیزی عاشقانه این اثر کمک کرد. با پخش افکت صاعقه و اجرای ملودی آغازین قطعه «بی‌تابانه» توسط نوازنده گیتار باز هم صدای تشویق‌های حاضرین، در سالن پیچید. قطعه‌ای که چندی پیش از طریق «تماشاخانه» سایت «موسیقی ما» منتشر شد و  زندوکیلی پس از این کار برادرش محمد را که آهنگساز «بی‌تابانه» است را معرفی کرد.

یکی دیگر از کارهای آلبوم «رویای بی‌تکرار»، «جانانه» نام داشت و ریتم رگه آن و همراهی تمبک و ویولن تشویق‌های حاضرین را به دنبال داشت. قطعه بعدی که این خواننده اجرا کرد با مطلع «رفیقم چی بگم بارونه حالم» هم از کارهایی بود که در آهنگسازی آن از اوج صدای زندوکیلی به خوبی استفاده شده بود. او بعد از اتمام این قطعه گفت: «این اثر یکی دیگر از شاهکارهای علیرضا افکاری و افشین مقدم بود.»

علی زندوکیلی با اتمام قطعه پرخاطره و معروف «شهزاده رویاها» گفت: «یادی کنیم از بزرگان تاریخ موسیقی ایرانی که قدمت کارهایی مثل شهزاده رویا و به سوی تو به چهل پنجاه سال قبل باز می‌گردد. با تشویق‌های شما یادی کنیم از استاد همایون خرم، استاد بیژن ترقی، استاد معینی کرمانشاهی و استاد مجید وفادار.»

خواننده «یادی به رنگ امروز» در ادامه باز به سراغ آلبوم جدیدش و قطعه دیگری با مطلع «لحظه شیرین قرارم تویی» رفت. این کار شش و هشت توانست انرژی سالن را همراه گروه کند و پتانسیل هیت‌شدن را دارد. «لالایی» یکی از آثاری بود که از ابتدای برنامه توسط دوستداران زندوکیلی درخواست می‌شد و بالاخره با هم‌نوازی ملودی این اثر توسط کمانچه و پیانو شروع شد.

این خواننده با ذکر خاطره‌ای جالب به یکی از خصوصیت‌هایی که در مورد شیرازی‌ها به کار می‌برند اشاره کرد: «به نظرتان ما شیرازی‌ها تنبل هستیم؟! من یک مسترکلاس در شیراز داشتم و بخشی از کار ما نت‌خوانی است و در این کلاس گفتم که نت‌ها را آرام و سپس سریع باید بخوانیم. آن هنرجو پنج دقیقه مات من را نگاه کرد و گفت هم باید برم بالو و هم بیام پایین؟! خودم ابتدا برای او تکرار کردم ولی گفت که من حوصله‌ام نمی‌شود. ما شیرازی‌ها هم فقط حوصله‌مان نمی‌شود!»

او با بیان این خاطره با لهجه اصلی قطعه «بهار شیراز» خواند. شب پرانرژی این پسر شیرازی خوش‌اخلاق با این قطعه ریتمیک و سولوی کمانچه و حضور پرقدرت نوازندگان کوبه‌ای گروهش تکمیل شد. «رفتی» یکی دیگر از قطعات نوستالژیک زندوکیلی در این کنسرت بود که فضای ایرانی سازها در اجرای آن غالب بود و تنظیم جدید آن هم برای مخاطبان جذابیت داشت. این خواننده در ادامه گفت: «دوست داشتیم همه کارهای منتشرشده را بخوانیم اما می‌خواستیم قطعاتی را هم از آلبوم «رویای بی‌تکرار» اجرا کنیم و به همین دلیل موفق نشدیم.»

اما سورپرایز اصلی برنامه اجرای خود قطعه «رویای بی‌تکرار» بود. تنظیم این کار کمی فضای والس داشت و در عین مدرن بودن، حس و حال ایرانی همیشگی کارهای زندوکیلی را داشت. «سیه مو» قطعه پایانی رپرتوار این کنسرت بود و علی زندوکیلی در پایان برنامه دو قطعه «لالایی» و «بهار شیراز»  را به درخواست دوستدارانش دوباره خواند.

سینا علم (کمانچه)، سحاب علم (تار و پیانو)، رامتین اتابکی (گیتاربیس)، افشین بابایی (سازهای کوبه‌ای)، شایان ریاحی (سازهای کوبه‌ای) و امید غفاری (پیانو و گیتار الکتریک) اعضای گروه زند در این برنامه بودند.

یکی از نکاتی که در اجرای شب گذشته «محمد علیزاده» و همچنین کنسرت امشب علی زندوکیلی وجود داشت ناهماهنگی ستاد برگزاری جشنواره و دست‌اندرکاران برج میلاد بود. به دلیل اینکه برای برخی صندلی‌های سالن هم از سوی ستاد برگزاری جشنواره موسیقی فجر و هم از سوی برج میلاد، بلیت صادر شده بود و این موضوع باعث سردرگمی مخاطبان شده بود. این اتفاق با حضور و هماهنگی تیم برگزارکننده کنسرت‌های جشنواره در برج میلاد، مدیریت شد.

گزارش تصویری این کنسرت را از نگاه دوربین «سید علیرضا حق‌شناس» ببینید.


*بخشی از ترانه «رویای بی تکرار» با صدای علی زندوکیلی از آلبوم جدید این خواننده

روتیتر: 
«علی زندوکیلی» برای اولین‌بار در جشنواره موسیقی فجر از قطعات آلبوم جدیدش رونمایی کرد
منبع: 
اختصاصی سایت موسیقی ما
عکس خبر اول: 

دسته بندی مطلب:

خلاصه مطلب: 
+عکس‌های «سید علیرضا حق‌شناس» از این کنسرت

موسیقی ما – «علی زندوکیلی» برای اولین‌بار اجرا در جشنواره موسیقی فجر را تجربه کرد. این خواننده جوان شامگاه چهارشنبه بیست و نهم دی‌ماه در سالن مرکز همایش‌های بین‌المللی برج میلاد با رپرتوار مفصلی روی صحنه رفت. این خواننده علاوه بر قطعات خاطره‌انگیزش، برای اولین‌بار چند اثر از آلبوم جدیدش «رویای بی‌تکرار» را خواند. این مجموعه قرار بود تا پایان پاییز منتشر شود و زندوکیلی درباره تأخیر پیش آمده در ارائه این اثر هم توضیحاتی را در برنامه بیان کرد…

[ad_2]

لینک منبع

رویای زمستانی مرد تنها

[ad_1]

موسیقی ما – فرهاد هنرمندی خاص و نمونه‌ای از فلسفه موسوم به «هنر برای هنر» بود. جدا از آن‌که متأسفانه نتوانست هنرش را به‌صورت مداوم ارائه بدهد و از این بابت هم خودش و هم جامعه هنری متضرر شدند، او در حد امکان، همان‌گونه زندگی می‌کرد که می‌خواست و آنهایی که به آپارتمان کوچکش در محله پاسداران تهران رفته بودند، دیده‌اند که آنجا، خیلی مختصر اما مفید بود.
 
قرآن، کتابخانه، پیانو و بقیه ملزومات خانه، نشان از مرد تنهایی داشت که خودش بود و چه خوب کاری کرد همسر محترم و وفادارش «پوران گلفام» که همان خانه و ملزومات آن را، به همان شکل و با همان ترکیب نگه داشت و در «خانه فرهاد» جاودانه کرد.
 
باید پیش از این به خانه فرهاد رفته باشید تا حالا وقتی از درِ «خانه فرهاد» وارد می‌شوید، شعف و حزنی همزمان در روح و جان‌تان بنشیند. شعف به خاطر اینکه این خانه در امتداد تاریخ خواهد ماند و حزن از این بابت که چرا جامعه کم‌هویت موسیقایی ما از این هنرمند مؤلف و دنیای ویژه‌اش استفاده نکرد. او می‌توانست و می‌تواند الگویی باشد برای موزیسین‌های ما که به فردیت انسانی خود اهمیت دهند.
 
طراحی خانه فرهاد -با حسن سلیقه‌ای که بانیان آن به خرج دادند- به «بهروز غریب‌پور» سپرده شد و او با شناختی که از آن روح ویژه داشت و لابد با همراهی و مشورت همسر فرهاد، به این خانه کوچک، رویای فرهاد را هم افزود که حیاط با حوض کاشی بود. همان رویاها و نوستالژی‌ها که این هنرمند بی‌بدیل با آنها زمستان را سر می‌کرد. این حیاط با شمعدانی و حوض با کاشی‌های آبی بخشی از نوستالژی و خاطره فرهاد در کودکی و رویایش در سال‌های زندگی در آپارتمان بود که به آن مجموعه‌ی به‌ظاهر مختصر اما بزرگ و بسیط اضافه شد.
 
خانه فرهاد مدتی است که از محل قبلی به موزه سینما (باغ فردوس) نقل مکان کرده و به مناسبت سالروز تولد فرهاد بزرگ، سری به آنجا زدیم. این خانه را در نظر داشته باشید و هرچند وقت یک‌بار به آن سر بزنید. حس خوبی را در این مکان تجربه خواهید کرد؛ به ویژه که همزمان که در این فضا پرسه می‌زنید، ترانه‌های فرهاد هم برای شما پخش می‌شوند و می‌توانید فضای زندگی این هنرمند بزرگ را از نزدیک لمس و تصور کنید.
روتیتر: 
گشتی در «خانه فرهاد» در موزه سینما به مناسبت سالروز تولد این خواننده بزرگ
منبع: 
سایت موسیقی ما

برچسب ها:

عکس خبر اول: 

دسته بندی مطلب:

خلاصه مطلب: 
موسیقی ما – فرهاد هنرمندی خاص و نمونه‌ای از فلسفه موسوم به «هنر برای هنر» بود. جدا از آن‌که متأسفانه نتوانست هنرش را به‌صورت مداوم ارائه بدهد و از این بابت هم خودش و هم جامعه هنری متضرر شدند، او در حد امکان، همان‌گونه زندگی می‌کرد که می‌خواست و آنهایی که به آپارتمان کوچکش در محله پاسداران تهران رفته بودند، دیده‌اند که آنجا، خیلی مختصر اما مفید بود. قرآن، کتابخانه، پیانو و بقیه ملزومات خانه، نشان از مرد تنهایی داشت که خودش بود..

[ad_2]

لینک منبع