جدید 95

موسیقی ما – تالار رودکی امشب یکی از متفاوت ترین کنسرت های سی و دومین جشنواره موسیقی فجر را به چشم دید.
سه شنبه شب آنسامبل پرکاشن تهران با حضور هشت نوازنده، کاری کردند شبیه شعبده. هر بار که اعضای گروه به روی سن بازمی گشتند شعبده بازی را می مانستند که هر دفعه از صندوق خود به هنر شعبده گری شگفتی تازه ای خلق می کند ؛ و شعبده این هنرمندان جوان نغمه ها و آواهایی بود که از طریق سازهای کوبه ای و یا کوبیدن بر چوب و یا حتی با کف زدن می آفریندند.
علیرضا ارجمند ، ماهان ببری فرد ، آرمین خیردان ، روشنک رفانی ، سینا فتح العلومی ، عرفان فرشی زاده ، سالار محمد اصغری و حسین محمد حسینی هشت هنرمند جوانی بودند که امشب در قالب گروه کوبه ای تهران جلوه هایی از موسیقی معاصر را برای تماشاگران تالار رودکی اجرا کردند.
پیش از آغاز اجرا ‘احسان تارخ ‘ مدیر این گروه گفت: امشب آنسامبل پرکاشن تهران به نمایندگی از جشنواره موسیقی معاصر تهران در جشنواره فجر اجرا دارد. کنسرت امشب اجرایی متفاوت نسبت به دیگر کنسرت های جشنواره موسیقی فجر است که امیدواریم از دیدن آن لذت ببرید.
پس از وی میلاد عمران لو مدیر هنری آنسامبل روی صحنه آمد و توضیح داد: اولین سازی که انسان با آن ارتباط برقرار کرد حنجره و اعضای بدن او بود. بر این اساس آهنگسازان گوناگون در طول تاریخ کوشیده اند با بهره گیری از بدن انسان به آفرینش موسیقی های گوناگون بپردازند.
وی سپس از حاضران خواست تا با ریتم خاص کف زدن های خود در بخش هایی از اجرا نوازندگان را همراهی کنند.

** موسیقی کف زدن
پس از صحبت های عمران لو اعضای گروه نه از پشت صحنه که به سیاق برخی از اهالی تئاتر از داخل تالار با همان ریتم دست زدن یاد شده به روی صحنه آمدند تا با ریتم برآمده از کف زدن نخستین قطعه این کنسرت متفاوت را که اثری است به نام ‘ موسیقی کف زدن ‘ از استیورایش اجرا کنند.
این قطعه در واقع چیزی نبود جز تغییر ریتم های مختلفی که هشت عضو این گروه با کف زدن های هماهنگ خود ایجاد می کردند.
پس از این قطعه عمران لو اثر بعدی را نیز معرفی کرد و گفت: استیورایش این قطعه را با تکه های چوب ساخته که به نوعی این اثر مینی مال هم برگرفته از طبیعت است.
در این قطعه پنج نفر از اعضای گروه با حفظ ریتم های گوناگون کار بسیار دشواری را با تمرکز فراوان انجام دادند. از کنار هم نشستن این ضربه هایی که با ضرب آهنگ های مختلف بر چوب ها نواخته می شد نوای ریتمیک دلنشینی بر می خواست که تشویق گرم حاضران را در پی داشت.
در ادامه نیز دو قطعه با استفاده از سازهای کوبه ای اجرا شد تا نوبت برسد به قطعه بعدی این کنسرت که اثری بود از آلفرد گاریه ویچ اشنیتکه روس :
کوارتت یا چهارنوازی برای چهار نوازنده سازهای کوبه ای.

** از سوت زدن تا ترکاندن بادکنک برای ایجاد آوا!
پس از این قطعه میلاد عمران لو نیز بر روی صحنه رفت تا رهبری گروه پنج نفره نوازندگان را بر عهده گیرد.
در این قطعه عجیب اعضای گروه طبق آهنگ نوشته شده همه کار انجام دادند تا صدای مورد نظر را ایجاد کنند ؛ از سوت زدن گرفته تا سمباده کشیدن و دست آخر باد کردن و ترکاندن بادکنک !
همه این آواها در کنار نوای برخاسته از سازهای کوبه ای قطعه دلنشین و معصومانه ای را پدید آورد؛ اثری به لطافت ‘ باران ‘ .
از اینجا به بعد قطعه هایی که اجرا شد آثاری بود از نوازندگانی که خود روی صحنه هنرنمایی می کردند.
یکی از این قطعه ها اثری بود از ساخته های میلاد عمران لو ، وی در باره این قطعه گفت: من در این آهنگ مدی تازه ابداع کرده ام شبیه چهارگاه که البته چهارگاه نیست بلکه بسیار شبیه چهارگاه است. نام این قطعه را گذشته ام اتودی برای پیانو و سازهای کوبه ای.
پس از اجرای قطعه عمران لو نوبت به اجرای آخرین قطعه این کنسرت رسید. آهنگساز این اثر آرمین خیردان بود که در باره قطعه خود گفت: این اثر بر اساس یک باور کهن یونانی ساخته شده که وقتی کسی می مرد سکه هایی را روی چشمش می گذاشتند تا از رود اسمیت بگذرد و در ادامه نیز طبق این باور کهن باید مراحلی را طی می کرد. من این اثر را بر اساس این مراحل ساخته ام.
با اجرای این اثر کنسرت متفاوت و جذاب آنسامبل پرکاشن تهران در میان تشویق پرشور و اشتیاق تماشاگران محدود تالار کوچک رودکی به پایان رسید.
در میان همین تشویق ها بود که میلاد عمران لو که سرپرستی گروه آوازی تهران را نیز بر عهده دارد روی سن رفت و خطاب به حاضران گفت: امیدوارم امشب توانسته باشیم بخشی از توانایی های سازهای کوبه ای را برای شما اجرا کنیم و نیز امیدوارم با حمایت شما بتوانیم به راهمان ادامه دهیم.

** در حاشیه :
همزمان با این اجرا کنسرت گروه موسیقی اسپانیایی نیز در تالار وحدت در حال برگزاری بود ؛ از میان مسوولان جشنواره این تنها فرزاد طالبی مدیرکل دفتر موسیقی بود که دیدن کنسرت آنسامبل پرکاشن تهران را بر تماشای کنسرت گروه اسپانیایی ترجیح داده بود.

موسیقی ما – دو وزیر آمده بودند. وزیر سابق و وزیر فعلی تا از اولین برنامه‌ی ارکستر ملی دیدن کنند. ارکستری که «فریدون شهبازیان» -موزیسین کار کشته و به سند فعالیت‌هایش پیشرو در موسیقی ایران- آن را رهبری می‌کرد و «علیرضا افتخاری» نیز بعد از سال‌ها، قطعات ماندگارش را می‌خواند.
 
این ارکستر جوان است. خیلی جوان. از مهر ماه فعالیت‌هایش را آغاز کرده و حالا این اولین اجرایش به شمار می‌رود، سن نوازندگان و مایستر و شف‌های ارکستر هم جوان است؛ اما هر کسی که از برنامه‌ی شب گذشته‌ی ارکستر دیدن کرده است، نمی‌تواند از این مساله بگذرد که اجرایی زیبا و تمیز را ارایه داد. «فریدون شهبازیان» هم انگار از این مساله راضی است؛ هر چند که مثل همیشه خیلی تمایلی به صحبت ندارد و بیشتر دلش می‌خواهد تا شاگردانش از اولین اجرای ارکستر موسیقی ملی بگویند. به هر روی اما، در چهارمین روز از جشنواره، ارکستر ملی روی صحنه رفت. این یعنی آغاز تولد ارکستری که امیدواریم اتفاقات خوشی را روی صحنه ایجاد کند. شهبازیان هم از «تولد» گفت. از اینکه این ارکستر با هدف پیشبرد موسیقی ارکسترال و اصیل ایرانی تشکیل شده است :‌ «دل‌مشغولی من اجرای خوب و ارزشمند موسیقی ایرانی که موسیقی‌دانان کشورمان می‌سازند و موسیقی ملل است که امیدوارم محقق شود؛ اما در همین زمینه لازم است از زحمات آقای فخرالدینی – رهبر ارکستر موسیقی ملی- تشکر کنم و این نکته را یادآور شوم که ایشان همواره جزو پیشکسوت‌های ما هستند و امیدوارم آن ارکستر نیز هر چه سریع‌تر فعالیت‌هایش را بار دیگر آغاز کند.»
 
نام بردن از «فرهاد فخرالدینی»  با استفبال مخاطبان همراه شد. اما شهبازیان در ادامه از حضور وزیر استفاده کرد و از او خواست به شکلی حمایت کند که صدای این ارکستر در جهان شنیده شود: «ارکسترهای کوچک و سازهای ایرانی در جهان گاه و بی‌گاه شنیده می‌شوند؛ اما خوب است که دنیا موسیقی ارکسترال ما را نیز بشنود. ما از موسیقی‌های جهانی بهره می‌گیریم تا با همراهی آنان با موسیقی خودمان، آثاری شنیدنی خلق کنیم، موسیقی ما در جهان نمونه است و نشانه‌ی کوچکش همین ربع پرده است که ما داریم و دیگران از آن بی‌بهره‌اند و در این میان امیدوارم مخاطبان بیشتری که با موسیقی ارکسترال غریبه هستند، این موسیقی را دوست داشته باشند.»
 
او این درخواست خود را از دیگر مدیران سالن هم کرد. از علی مرادخانی -معاون هنری وزیر ارشاد-، از علی اکبر صفی پور – مدیرعامل بنیاد رودکی-، حمیدرضا نوربخش -مدیر جشنواره موسیقی فجر و مدیرعامل خانه موسیقی-، فرزاد طالبی -مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد- و دیگران.
 
کنسرت اما با اجرای قطعه‌ای بی‌کلام آغاز شد و بعد از آن «علیرضا افتخاری» روی صحنه آمد. خواننده‌ای که در این سال‌ها اگرچه از صحنه دور بوده است؛ اما همچنان یکی از شناخته‌شده‌ترین خوانندگان ایرانی است و آثاری که در گذشته خوانده، همچنان ورد‌ زبان بسیاری. «علیرضا افتخاری» هم از این اتفاق هیجان‌زده بود، همان‌طور که خیلی از دوستدارانش که حالا او را بعد از سال‌ها می‌دیدند؛‌ او در صحبت‌های کوتاهی گفت: «نمی‌دانم در مقابل شما باید چه کار کنم، باید به خاک بیفتم. من پر درآورده‌ام، نمی‌دانم پرواز کنم یا بخوانم.»
 
در بخش اول قطعات «اوور تو آوار» اثر فریدون شهبازیان، «نیلوفرانه»،  «بهشت یاد»، «در هوای تو» و «کوی بی نشان» اثر عباس خوشدل و «سبک بال» اثر حسین دهلوی اجرا شد. در ادامه‌ی برنامه «شور عشق» ۱ و ۲ اجرا شد که گروه کر ارکستر را همراهی کردند. قطعه چهار مضراب شوشتری برای ویولن و ارکستر اثر حسین دهلوی اجرا شد. سولوی ویولون این اجرا را «تینا جامه‌گرمی» برعهده دارد و در ادامه قطعاتی چون نعمه محرم راز، ساقی نامه و شور عاشقانه از ساخته‌های فریدون شهبازیان اجرا شدند.
 
رهبر ارکستر ملی ایران قطعه “شور عشق” را به عنوان قطعه بیز انتخاب کرد و افتخاری خواند
 

 
اما «سید رضا صالحی امیری» برای اولین بار شب گذشته به اجراهای جشنواره آمد و حرف‌هایی زد و وعده‌هایی داد که می‌تواند امیدواری ایجاد کند. مثلا اینکه گفت  برای سال آینده برای هر دو ارکستر سمفونیک و ملی بودجه ۱۲ میلیارد تومان تصویب شده است. او همچنین به این مساله اشاره کرد که ارکستر ملی بخشی از هویت ایران است و همه ما به این هنرمندان و خصوصا به استاد شهبازیان افتخار می‌کنیم: «حضور امشب من در اجرای این ارکستر در حقیقت توجهی به هنر موسیقی، اصحاب موسیقی و ارکستر ملی ایران بوده است. من برای این ارکستر احترام زیادی قائل هستم. حوزه موسیقی می‌تواند در نشاط جوانان تاثیر زیادی داشته باشد. ما باید تلاش کنیم موسیقی ما از مرزهای ایران خارج شود و پیام صلح، وحدت و انسجام را به همه جهانیان منتقل کند.امشب یکی از شب‌های زیبای موسیقی ایران بود، ارکستر ملی به رهبری استاد شهبازیان و خوانندگی آقای افتخاری لبخند را به چهره‌های مردم نشاند. نشاط و شادی جوانان آرزوی ما و دولت است.»‌
 
صالحی امیری معتقد است که نسل جوان ما انسان‌های خوش‌قلب و فرهیخته‌ای هستند و  ما باید جوانان را به رسمیت بشناسیم؛ اما تاکید کرد که آنچه مهم است، تداوم حیات این ارکستر است.

موسیقی ما – اولین کنسرت رسمی «حامد همایون» شامگاه ۲۸ دی ۱۳۹۵ در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار شد.
 
پدیده جدید موسیقی پاپ کشور که از سوی شرکت فرهنگی هنری «ترانه شرقی» به بازار موسیقی معرفی شده، امشب اولین اجرای رسمی‌اش را در قالب جشنواره موسیقی فجر تجربه کرد؛ اجرایی که تمام عواید آن طبق وعده قبلی محسن رجب‌پور، چند روز پیش به موسسه خیریه محک تقدیم شد.
 
حامد همایون اجرایش را با قطعه «به چشمات قسم» آغاز کرد و پس از آن بدون وقفه «چنین کنم چنان کنم» را خواند و بعد با بیان جمله کوتاه «سلام، خدا رو شکر… عاشقتونم…» به سراغ قطعه بعدی رفت.
 
«چتر خیس» سومین قطعه این کنسرت بود؛ قطعه‌ی پرطرفداری که سرنوشت هنری این خواننده را عوض کرد و او امشب با همراهی ۲۰۰۰ نفر این قطعه را اجرا کرد.
 
این خواننده پس از سلام و خوش‌وبش با حضار، گفت: «این بهترین شب زندگی من است و در کنار هم خاطره خوشی از آن خواهیم ساخت.»
 
«خدا همین حوالیه» قطعه بعدی این کنسرت بود و همایون که از ابتدای کنسرت بارها خدا را شکر کرده بود، پس از اجرای این قطعه با صدای بلند گفت: «به خدا، خدا همین‌جا است.»
 
در ادامه «دوباره عشق» و «می‌روم» اجرا شدند و سپس با حضور نوازندگان تار و دف، قطعه «مردم شهر» که در آستانه نوروز ۹۵ منتشر شده بود، به اجرا درآمد.
 
«نگاه کن»، «مجنون»، «چه عشقی»، «دیوونگی»، «قسمت»، «بارون که زد»، «آه نکش»، «دنیای من»، «شیدایی» به ترتیب قطعات بعدی این کنسرت بودند. حامد همایون بیشتر قطعات منتشر شده‌اش را در این کنسرت خواند و جالب آن‌که حاضرین در سالن هنگام اجرای تمامی قطعات این کنسرت، با او هم‌خوانی کردند و این اجرا را از این حیث باید مثال‌زدنی دانست. در این میان، قطعات «چتر خیس»، «مردم شهر»، «شیدایی» و «بارون که زد» با استقبال بیشتری مواجه شدند و «چنین کنم چنان کنم»، «دیوونگی» و «به چشمات قسم» هم در پایان بار دیگر اجرا شدند.
 
او در بخشی از این کنسرت گفت: «امروز و قبل از این اجرا، از مادرم خواستم برایم دعا کند. و او هم گفت آن‌هایی که در این یک سال برایشان خوانده‌ای، در کنارت هستند…» همایون که بغض کرده بود نتوانست به حرف‌هایش ادامه دهد و با چشمانی خیس از اشک اجرا را ادامه داد.
 
همایون همچنین در این کنسرت گفت: «می‌خواهم شخصی را معرفی کنم که از اولین روز آشنایی‌ام با او، هم راهنمایی شدم و هم دلگرم. مثل کوه پشت من ایستاد و اگر او نبود، من امشب اینجا نبودم» و با گفتن این جملات «محسن رجب‌پور» را معرفی کرد و از همکاری با شرکت «ترانه شرقی» ابراز خوشحالی کرد.
 
سامان امامی که بیشتر قطعات حامد همایون را تنظیم کرده، رهبری ارکستر این خواننده را هم بر عهده داشت. همایون هنگام معرفی سامان امامی گفت: «من شیرازی هستم. یک روز در یک تماس تلفنی، به من گفت بیا تهران تا یک حرکت مثبت با هم انجام دهیم. بعد از آن روز حتی یک لحظه هم من را تنها نگذاشته و علاوه بر این‌که تنظیم بیشتر قطعاتم را انجام داده، مثل یک برادر در کنارم بوده است.»

خواننده آلبوم «دوباره عشق» همچنین از حمایت‌ها و همراهی‌های مخاطبینش قدردانی کرد.
 
 آلن بارسخیان (گیتار الکتریک)، آرش عیوضی (گیتار بیس)، محمد افشاری (گیتار)، پوریا ربانیان (پرکاشن)، پیمان لطیفی (درامز)، امیرحسین توسلی (تار، سه‌تار، باغلاما) و علیرضا توسلی (دف) دیگر اعضای ارکستر حامد همایون در اولین کنسرت او بودند.
 
عکس‌های «سید علیرضا حق‌شناس» از اولین کنسرت حامد همایون را تا دقایقی دیگر در همین صفحه ببینید.

موسیقی ما – گروه «داماهی» در حالی شب گذشته روی صحنه رفت که به وعده خود عمل کرد و چند قطعه از آلبوم جدیدش را برای اولین‌بار در برج آزادی اجرا کرد. این دومین حضور داماهی در جشنواره موسیقی فجر بود که این‌بار با رپرتواری شامل قطعات برجسته آلبوم «داماهی» و ۴ اثر از آلبوم جدید به دیدار مخاطبانش رفت.

اکثر قطعاتی که در این کنسرت اجرا شدند، آثاری با گویش‌های بندرعباسی، مینابی و بلوچی بودند و علاوه بر آن چند قطعه فارسی هم اجرا شد که بیشتر آنها با اشعاری از محمود طلوعی و متعلق به آلبوم جدید گروه بودند. ترانه‌های پیچیده‌ای که داماهی تمام سعی خود را کرده بود تا ملودی خوبی برای آنها بسازد. ولی گاهی اوقات عجیب نیست که یک شعر خوب و درخشان نتواند یک ترانه خوب برای یک قطعه باشد. آنها با رونمایی از قطعات آلبوم جدید نشان دادند که احتمالاً آن چه در این آلبوم به آن توجه دارند، تمرکز روی بافت موزیکال آلبوم اول است با این تفاوت که این تمرکز قرار نیست فضای آلبوم را در یک قالب تکراری به مخاطب ارائه کند.

قطعاتی که داماهی به گویش بندرعباسی می‌خواند، عموماً از ترانه‌های ابراهیم منصفی هستند و در این کنسرت هم کولغانی برخی از اشعار این شاعر برجسته را نظیر «سوگند»، «گل‌بوته»، «یار عزیز» اجرا کرد. «مردن مردانه» یکی دیگر از همین قطعات بود که از قطعات پرطرفدار گروه محسوب می‌شود. قطعه‌ای که داماهی با جهت‌گيرى فيوژن جز، روی یک ملودی به یاد ماندنی، به راحتی می‌تواند مخاطب خاص و عام را متأثر كند. البته داماهی نسبت به کنسرت‌های پیشین‌اش، تغییراتی در این اجرا به وجود آورده بود که می‌توان به تغییر تنظیم‌های قطعات و طولانی‌تر شدن آنها اشاره کرد که همین موضوع باعث شد کمی از هیجان اولیه سالن کم شود.

قطعه «دیوانه» هم که به عنوان تک‌قطعه منتشر شده، با استقبال زیاد مخاطبان روبه‌رو شد؛ قطعه‌ای که دارا معتقد است در طول فعالیت داماهی تا به امروز، یکی از بهترین قطعات و محبوب‌ترین قطعه او محسوب می‌شود که همین موضوع باعث شد در انتهای کنسرت، دوباره نواخته شود. یکی از ویژگی‌های این قطعه در کنار ملودی و موسیقی درخشانش، ترانه آن است که توسط احسان گودرزی سروده شده و به نظر می‌رسد بیش از پیش توانسته با جهان‌بینی داماهی هم‌سو شود و نظر مخاطب را به خود جلب کند که این موضوع می‌تواند به عنوان سرنخی برای گروه باشد تا با ادامه همکاری با این هنرمند، بر جذابیت‌های شنیداری خود بیفزاید.

به جز رضا کولغانی به عنوان خواننده، دارا دارایی (گیتارباس)، حمزه یگانه (کیبورد، بنجو) و ابراهیم علوی (عود و گیتار) سه عضو ثابت دیگر گروه داماهی بودند که روی صحنه رفتند. همچنین در این کنسرت دو نوازنده مهمان یعنی همایون نصیری (پرکاشن) و آرش پژندمقدم (درامز) هم حضور داشتند که جایگزین شایان فتحی پرکاشن‌نواز و درامر گروه داماهی شده بودند. نوازندگانی که نام هر کدام از آنها به تنهایی وزنه‌ای محسوب می‌شود و می‌تواند نوید یک اجرای باکیفیت را به مخاطب بدهد.