موسیقی ما – اعضای گروه «دنگ‌شو» پس از مدت‌ها با اهالی رسانه‌ها دیدار کردند. این دیدار در قالب یک نشست خبری که ظهر روز چهارشنبه ۲۴ شهریور به میزبانی تالار وحدت تهران برگزار شد رخ داد. در این جلسه «طاها پارسا»، «رضا شایا»، «میلاد باقری»، «صبا صمیمی» و «خشایار روانگر» به همراه مدیر برنامه جدید گروه یعنی «علی میرمحمدی» رو به روی اصحاب رسانه‌ها نشستند و پاسخگوی سوالات آنها بودند. نشست خبری دنگ‌شو با چالش‌های فراوان برگزار شد اما اعضای گروه ضمن تشریح بخشی از فعالیت‌های آینده، برخی ابهامات قدیمی را هم روشن کردند. گزارش این نشست را در ادامه می‌خوانید:

جلسه با صحبت‌های علی میرمحمدی مبنی بر اینکه اکنون در فصل چهارم فعالیت‌های  دنگ‌شو قرار داریم آغاز شد و رضا شایا اولین نفر از گروه بود که گفت:«این فصل دوم فعالیت‌های دنگ‌شو پس از کسب مجوز در ایران است. طی ده سال گذشته که دنگ‌شو فعالیت داشته در قالب‌های مختلف دیده شده و امروز هم ترکیبی که می‌‌بینید ترکیب فصل جدید ما است که قصه‌های جذابی را خواهد داشت و به زودی به سمع و نظر شما می‌رسد.

• * دوست دارم همه ترانه‌های دنگ‌شو را با صدای میلاد باقری بشنوم و لذت ببرم

طاها پارسا هم صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد:«صحبت‌هایم از را اینجا شروع کنم که «ای درد ای یاد ای یار» قطعه هیچکسی نیست و برای دنگ‌شو است. شعر و ملودی‌اش برای من است و از گوشه‌های موسیقی ایرانی برداشت شده که در قطعه‌های قدیمی بوده است. این اثر مثل همه قطعات دنگ‌شو برای دنگ‌شو است. از نظر من که ترانه‌سرای این کار هستم، امروز میلاد باقری به زیبایی ادبیات این کار را درک و اجرا می‌کند. درک میلاد باقری از ادبیات باز هم به نظر من که ترانه‌سرای دنگ‌شو هستم، خوب است. دوست دارم همه ترانه‌های دنگ‌شو را که قبلاً با صدای «امید نعمتی»، «سپنتا مجتهدزاده»، «علی زندوکیلی» و «سعید آتانی» و خواننده‌های دیگر خوانده شده را یک بار دیگر با صدای میلاد باقری بشنوم و لذت ببرم و ما توانستیم این کامیابی را داشته باشیم که این دوستان و خواننده‌های دیگر را معرفی کنیم. خوشحال هستم که دنگ‌شو به اولین خواننده از جهت‌های مختلف، مورد علاقه خودش رسیده است و من الان با خیال راحت ترانه می‌گویم و آهنگ می‌سازم و روی استیج می‌روم. از انعطاف‌پذیری، قابلیت‌های تکنیکی و انرژی و بازی‌های تمرین‌ها لذت می‌برم. این اولین‌بار است که ما در تمرین‌های خودمان بازی می‌کنیم و فضای کودکانه‌ای که دوست داشتیم دوباره بازگشته است. شاید زمان‌هایی با امید نعمتی چنین فضاهایی داشتیم ولی بعداً ما ممنوع‌الکار شدیم و تصمیم گرفتیم که دیگر با امید همکاری نداشته باشیم. فضای باحال‌تری داریم که آنقدر جدی نیست و تمرین نظامی نیست.»

او در ادامه گفت:«معذرت می‌خواهم که بدون مقدمه بحث را شروع کردم ولی یک شفاف‌سازی لازم بود تا بدانیم که گاهی به دلیل ذهنیت خواننده سالارمان دوست داریم کارها را به خواننده‌ها نسبت دهیم. در حالی که اثرهای موسیقی قبل از اینکه با صدای خواننده ارائه شوند، به روح ترانه‌سرا و شاعری که براساس تجربیات شخصی کار را سروده و سپس آهنگسازی که روی آن ترانه آهنگ ساخته تعلق دارد. خواننده مثل یک بازیگر به ترانه هویت می‌دهد ولی اینطور نمی‌شود که آن ترانه و آهنگ برای خواننده شود. اما واقعاً آن ترانه برای ترانه‌سرا و آهنگش برای آهنگساز است و دوست دارم که این موضوع را بپذیرید.»

• * اگر آلبوم ما پخش مویرگی داشت شرایط فرق می‌کرد

شروع مباحث این نشست از این سوال بود که چرا با وجود تبلیغات محیطی گسترده، از اجرای فروردین دنگ‌شو تا اجرای مردادماه این گروه هیچکدام از برنامه‌ها سولداوت نشده‌اند که رضا شایا در این زمینه اعلام کرد:«ما از اولین اجرا تا الان تند تند سولداوت نکرده‌ایم. مطمئن باشید اگر آلبوم ما پخش مویرگی داشت شرایط فرق می‌کرد اما کنسرت فروردین و اردیبهشت و اجرای قبلی ما سولداوت شد. تنها سانسی که سولداوت نشد، سانس اول کنسرت قبلی بود. آن هم به دلیل اینکه ساعت ۶ بعداز ظهر وسط هفته بود. خواننده‌های دیگر می‌خواهند که بترکانند و تبلیغات گسترده‌ای انجام می‌دهند و می‌خواهند خودشان را به سطح گسترده‌تری از مردم بشناسانند. ما از همان ابتدا هم که شروع کردیم اینطور نبود. با یک تغییر مسیر می‌توانیم به سمت پاپیولارشدن برویم ولی موسیقی خودمان تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. ما دوست داریم مخاطب با شعور زیاد داشته باشیم.»

علی میرمحمدی سپس این نکات را بیان کرد:«فضای جدید دنگ‌شو اتفاقاً دارد به سمتی می‌رود که اگر ما حال خوبی از کنسرت‌های پژوهشی سال‌های گذشته داشتیم، آن را در فصل جدید تکرار کنیم. یعنی اجراهای آرتیستیک‌تر در فضاهای کوچک‌تر و با تعداد بیشتر خواهیم داشت و می‌خواهیم این رویه را در سراسر کشور داشته باشیم. اولین گام خود دنگ‌شو این است که مخاطبان قبلی‌اش را حفظ کند و آرام آرام مخاطب جدید اضافه شود. بحث ما این است که مخاطب دنگ‌شو سلیقه‌ای دارد و اگر واقعا مخاطب باشد در این تغییرات هم با ما است. اینگونه نیست که به خاطر فضا و امضای دنگ‌شو به کارهای قبل برگردیم.»

میلاد باقری در بخش دیگری از جلسه گفت:«من یک سال است که با دنگ‌شو همکاری می‌کنم ولی در این یک سال، شش ماه را ممنوع‌الکار بودیم. این یک زمان زیاد بود که ما نتوانیم تبلیغات داشته باشیم یا تک‌آهنگ‌های باکیفیتی که تولید کرده بودیم را منتشر کنیم. مثلاً ما قطعه «آواز شب» را در تاریخی آماده کردیم که باید منتشر می‌شد ولی در آن زمان ممنوع‌الکار شدیم. سیستم تبلیغاتی یک گروه مگر غیر از این است که باید مجاز باشد؟ خواننده‌های دیگری چنین مشکلی داشتند ولی سرعت بیرون آمدن آنها از این شرایط بیشتر بود. آنها چنین مسائلی داشتند ولی در گذشته هیچ وقت ممنوع‌الکار نشده و با تبلیغات وسیع جلو آمده بودند. سطح موسیقی در ایران به گونه‌ای است که ما بیشتر به فکر کمیت هستیم و مردمی که این روزها به سمت موسیقی می‌آیند دوست دارند یک mp3 با صد و پنجاه قطعه داشته باشند و آن را رد کنند.»

صبا صمیمی هم نکات مدنظر خود را اینگونه بیان کرد:«هنر و موسیقی یک جریان آهسته و پیوسته است و به نظرم این آهستگی و پیوستگی با شما کاری می‌کند که تاریخ مصرف نداشته باشید. من از ابتدا در دنگ‌شو بودم و با تمام سختی‌هایش کنار آمدم و شما نمی‌دانید که چه سختی‌هایی تحمل کردیم. قبل از دنگ‌شو بندی به این شکل وجود نداشته که همه با هم همکاری کنند و اثری را به وجود بیاورند که سال‌ها ماندگار شود. این آهستگی و پیوستگی زمان می‌خواهد و بعداً مشخص می‌شود موسیقی که تاریخ مصرف دارد چیست و زمان همه چیز را ثابت می‌کند.»
 
طاها پارسا یک گلایه داشت و گفت:«هنوز که هنوز است ما در تلویزیون که تیتراژ کار می‌کنیم نمی‌توانیم اسم دنگ‌شو را استفاده کنیم. همه می‌دانند که تیتراژ سریال «شمعدونی» قشنگ است و دوستش دارند اما نمی‌دانند که کار گروه دنگ‌شو است. یا مثلاً شعر «ای درد ای یاد ای یار» را حفظ هستند ولی اسم گروه سازنده‌اش را نمی‌دانند. چند سال که سر کلمه «شو» مشکل داشتیم تا ثابت کنیم که این کلمه فارسی است. بعد از اثبات این موضوع با مفهوم بند موسیقی مشکل داشتند. از زمان قمرالملوک وزیری مفهوم خواننده وجود داشته ولی مفهوم بند هنوز جا نیفتاده است.»

• * تشریح حقایق رفتن خواننده‌ها از این گروه

آمدن و رفتن خواننده‌ها به دنگ‌شو همیشه یکی از مباحث جنجالی این گروه بوده و میلاد باقری گفت:« اتفاق دیگری که این چند وقت با آن رو به رو بودم این است که خواننده‌هایی که از دنگ‌شو رفته‌اند هیچ وقت نگفتند که ما خواننده دنگ‌شو بودیم. یا مثلاً نگفتند که این قطعه‌ای که برای تیتراژ خواندیم را گروه دنگ‌شو ساخت.»

طاها پارسا هم گفت:«علی زندوکیلی با آلبوم «دلتنگ شو» و تیتراژ سریال «پژمان» معروف شد ولی به عنوان خواننده تیتراژ این سریال با «همشهری جوان» مصاحبه می‌کرد.»

در ادامه نشست خبری طاها پارسا در پاسخ به سوال خبرنگار سایت «موسیقی ما» مبنی بر اعلام واضح دلایل جدایی چهار خواننده گذشته گروه «دنگ‌شو» و اینکه برادران «شجاع‌نوری» به دیکتاتوری متهم می‌شوند، اعلام کرد:«سپنتا مجتهدزاده در همان کنسرت اول گفت به عنوان سازهای اصلی گروه تار و کمانچه بیاوریم و فیکس کنیم و همزمان هم مشکل ریتم دارد و چهار چهارم ساده را نمی‌تواند رعایت کند. سعی کردیم ریتم را گروو کنیم و بر سر تار و کمانچه به توافق برسیم. اما نه به توافق رسیدیم و نه ریتم پیشرفت کرد و امیدوارم این روزها در همکاری‌هایی که با «فردین خلعتبری» دارد در زمینه ریتم برای اجرای صحنه‌ای پیشرفت کرده باشد. در آن زمان نمی‌توانستیم مدام سکوت‌ها را روی صحنه یادآور شویم و تار و کمانچه بیاوریم و از سپنتا جدا شدیم. درباره امید نعمتی هم باید بگویم که به نظرم صدای او در اوج زشت می‌شود. درباره علی زندوکیلی هم باید بگویم که در آن مقطع ممنوع‌الکاری نمی‌توانستیم از لحاظ مالی او را حمایت کنیم. زمان «امین هدایتی» هم به «علی اوجی» گفتیم که با او قرارداد ببند ولی هشت ماه با او قرارداد نبست و ما هم ممنوع‌الکار بودیم. او هم خسته شد و گروه خودشان را تشکیل داد. با «سعید آتانی» هم همکاری خودمان را ادامه می‌دادیم ولی یک اجرای آنلاین برگزار کردیم و لباسی که او پوشید ما را شگفت‌زده کرد! ما همیشه قبل از اجرا برای لباس جلسه برگزار می‌کنیم و ما همگی سیاه پوشیده بودیم ولی او استرج سفید پوشیده بود. احساس کردیم در آن اجرا هم کیفیت اجرایش مثل همیشه نبود. یا انگیزه‌اش برای گروه خودش بیشتر بود یا دلیل دیگری داشت. شایا هم به عنوان رهبر ارکستر در آن اجرا راضی نشد و ما هم ترجیح دادیم کیفیت خودمان را حفظ کنیم.»

رضا شایا توضیح دیگری بابت موضوع جدایی خواننده‌ها مطرح کرد:«هیچکدام از خواننده‌ها از دنگ‌شو جدا نشده‌اند و اینگونه نیست که با هم دعوا کرده باشیم. دنگ‌شو یک خانه‌ای است که آدم‌ها وارد آن می‌شوند و مدتی اقامت دارند و می‌روند و به هر ترتیبی می‌روند اما اینگونه نیست که در خانه روی آنها بسته باشد. سیستم خواننده در دنگ‌شو کاملاً سیستم بازیگری است که در حال کار با یک کارگردان است و نقش را به خواننده القا می‌کند. مثلاً علی زندوکیلی اکنون کارهایی که می‌خواند با یک کاراکتر متفاوت است ولی اگر قرار باشد دوباره با دنگ‌شو همکاری کند مطمئناً کاراکترش با آن چیزی که تا کنون دیده‌اید متفاوت‌تر است. اما فکر می‌کنم میلاد باقری آنقدر از لحاظ نقش‌پذیری کیفیت دارد که ما فعلاً به خواننده‌ای فکر نمی‌کنیم.

• * فکر می‌کنیم تا ابد با هم هستیم

طاها پارسا در پاسخ به این سوال که چرا در گروه از خواننده مهمان استفاده نمی‌کنید گفت:«ما از ابتدا نمی‌دانیم که قرار است زمانی همکاری که داریم به پایان برسد و فکر می‌کنیم تا ابد با هم هستیم. زمانی که با سپنتا شروع به کار کردیم نمی‌دانستیم شش ماه دیگر می‌گوید که باید تار و کمانچه وارد ارکستر کنید. سپس در میان دانشجوهای گرافیک و هنر گشتیم که چه کسی صدای خوبی دارد. دوست من «سینا عطاییان»، امید نعمتی را معرفی کرد و گفت یک دانشجوی گرافیک داریم که در حیاط می‌خواند و صدای خوبی دارد. به دانشگاه سوره رفتم و امید را دیدم و از بین چند خواننده‌ای که تست دادند، او درک بهتری از فضای هنری داشت. پس از اینکه برگشتیم احساس کردیم بخش‌هایی از این تکنیک ما را ارضا نمی‌کند و حس کردیم به خواننده‌ای نیاز داریم که توانایی‌های بیشتری دارد. ما خواننده مهمان هم داشتیم. مثل «ابوذر صفاریان» که قطعه «بزن بریم بهشت» را با هم کار کردیم و من آن قطعه را خیلی هم دوست دارم.»

طاها پارسا همچنین در پاسخ به مبحث خبرنگاری پیرامون خوانندگی‌اش در اجراهای دنگ‌شو گفت:«استیج محلی است که باید روی آن خودتان را نمایش دهید و اگر اهل خودنمایی نیستید و دوست ندارید دیده شوید بهتر است کارهای پشت صحنه انجام دهید. من هم نمی‌خواهم در زمینه خوانندگی خودنمایی کنم اما دوست دارم در آنجا یک روایتی را بازی کنم و تمرین‌هایم را انجام می‌دهم. در زمینه خوانندگی ایرانی تبحری ندارم ولی خوانندگی سنتی و ایرانی آن چیزی که اغلب در دنیای امروز اتفاق می‌افتد نیست. خواننده‌هایی داریم که روی استیج می‌ایستند و دکلمه می‌کنند یا پچ پچ می‌کنند. اینکه می‌گویید تبحر ندارید اینطور نیست و خواننده کاراکتر خودش را ارائه می‌کند و باید در ژانری که ارائه می‌کند مسلط باشد.»

رضا شایا فعالیت‌های آینده گروه را هم اینگونه تشریح کرد:«ما در حال حاضر سه آلبوم در سه فضای مختلف داریم که تا ۷۰ یا ۸۰ درصد آماده است. مثل همیشه‌ی دنگ‌شو صرفاً در حال تجربه احساساتمان هستیم. فکر می‌کنم پس از محرم و صفر یکی از آلبوم‌ها منتشر شود. آلبوم بعدی اگر خدا بخواهد فکر می‌کنم پیش از عید منتشر شود و یک فضای متفاوتی از همه کارهای دنگ‌شو داشته باشد.»

او نهایتاً گفت: «دنگ‌شو ده سال قبل یک سیستمی را به صورت تجربی شروع کرد. آن هم استفاده از صدا و صداسازی ایرانی بود. این قضیه خیلی زیاد شده و انگار که ادویه‌ای به بازار آمده و روی هر غذایی که دستشان آمده از آن استفاده کرده‌اند. اخیراً یک سری استفاده‌ها از صداسازی ایرانی واقعاً بی‌کیفیت شده و فقط برای اینکه طعمی به یک غذا بدهند از آن ادویه استفاده کرده‌اند. ما از آن ادویه که صداسازی ایرانی باشد کمتر استفاده می‌کنیم. مثلاً میلاد باقری در برخی قطعات صرفاً آواز کلاسیک می‌خواند. یا او در قطعه «آواز شب» پاپ – راک می‌خواند و آن استفاده همیشگی از صداسازی ایرانی در کارهای دنگ‌شو شاید یک مدل دیگری باشد.»

قرار است که این گروه ۲۹ شهریورماه در برج میلاد تهران روی صحنه برود و فروش بلیت‌های این برنامه از طریق سایت «ایران کنسرت» انجام می‌شود.