«شهرام ناظری» – خواننده‌ی برجسته‌‌ی موسیقی سنتی ایران- البته به این مساله اشاره کرد که دلش نمی‌خواهد تا چندان برایش بزرگداشت بگیرند، اما از یونسکو تشکر کرد و اظهار امیدواری کرد تا این مراسم برای هنرمندانِ دیگر نیز برگزار شود. او همچنین به این مساله اشاره کرد که  پیش از این، در پاریس و در بزرگداشت یونسکو برای حافظ، شرکت کرده بوده و سابقه‌ی قدیمی کار کردن با یونسکو را دارد. او به آثار تاریخی اصفهان با صدایش اشاره کرد و پروژه‌ای که برای یونسکو است.

شهرام ناظری در ادامه در حالی که سه‌تار می‌نواخت، شعری از شفیعی کدکنی را با نام «حلاج» خواند.

استر کیش لاروش (مدیر دفتر منطقه ای یونسکو در تهران) نیز در این مراسم اظهار کرد: «بسیار خوشحالم از طرف یونسکو برای اجرای بی نظیر استاد ناظری و به شما خوش آمد می‌گویم. هدف یونسکو ایجاد صلح و نابودی فقر است. امشب به خود می‌بالیم چرا که یکی از انسان‌هایی که با موسیقی به مردم عشق و صلح را هدیه می‌کند، در کنار ماست.»

در این مراسم همچنین «بیوک موسوی» – مدیر کاخ موزه سعدآباد- با تبریک اعیاد پیش رو، با بیان تاریخچه کاخ موزه سعدآباد اظهارکرد:  «با پیروزی انقلاب اسلامی شرایطی فراهم شد تا این ارگ حکومتی با مجموعه‌ای از مراکز فرهنگی به کار خود ادامه دهد. با توجه به اینکه دفتر منطقه‌ای یونسکو در کاخ سعدآباد مستقر است با مجموعه فرهنگی سعدآباد همکاری می کند. امروز برای صلح خواهی و صلح طلبی چه بهتر با نوای موسیقی همراه شویم.»

او با ابراز تشکر از موسسه مانا نقش برای حمایت ها و ترویج میراث فرهنگی در منطقه بیان کرد: شهرام ناظری در حال تولید آلبوم جدیدی ست؛ این پروژه تصاویری از آثار تاریخی فرهنگی شهر اصفهان به همراه موسیقی ایرانی است.

در ادامه این مراسم قطعاتی از موسیقی دو نوازی کمانچه و عود نواخته شد.

پس از آن نیز با حضور خانم لاروش و موسوی مدیر کاخ موزه سعدآباد با اهدای لوح تقدیر از شهرام ناظری(شوالیه آواز ایران) تقدیر شد. در این مراسم هنرمندانی از جمله مسعود جعفری جوزانی، سحر جعفری جوزانی، رویا نونهالی، بیوک موسوی مدیر کاخ موزه سعدآباد، مسعود سلطانی فر (معاون رئیس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی و صنایع گردشگری) و محمد حسن طالبیان(معاون سازمان میراث فرهنگی و صنایع گردشگری) حضور داشتند.

به گزارش «موسیقی ما»، «نوباز» در حقیقت همان گروه «رومی» است که سال‌ها به رهبری پدرام درخشانی در عرصه موسیقی تلفیقی فعالیت می‌کرد. اما به گفته این موزیسین، فعالیت‌های «رومی» دیگر به پایان رسیده و «نوباز» تجربه جدید او در حوزه موسیقی خواهد بود. در این گروه جدید، علاوه بر خواننده برخی نوازندگان گروه هم نسبت به «رومی» تغییر کرده‌اند و قطعاتی که در اجرای آینده از آنها خواهیم شنید سبک و سیاق متفاوتی دارند.

پرهام علیزاده در ابتدای این نشست گفت: «از ۶ ماه پیش جلساتی با پدرام درخشانی و یاشار درفشه داشتیم. تا جایی که من می‌دانم آقای درخشانی اولین کسی است که مفهوم موسیقی تلفیقی را اجرایی کرد و فعالیت‌های خوبی با گروه «آویژه» و «رومی» داشت. او در ابتدا از من تست گرفت و سپس همکاری ما آغاز شد. در این اجرا قرار است ۵ یا ۶ قطعه از آثار گروه «رومی» با تنظیم و ساختار جدید اجرا شود. یکی دو قطعه از ساخته‌های خودم و چند ملودی قدیمی با تنظیم جدید هم در رپرتوار برنامه قرار دارد و به طور کل فضای آثار، متفاوت‌تر از قبل است. همچنین درباره آینده هم باید بگویم که برنامه‌هایی برای اجرا در سایر نقاط ایران و اجراهای برون‌مرزی تدارک دیده‌ایم. اما در چنین گروه‌هایی نوک پیکان به سمت خواننده است و من چهره شناخته شده‌ای نیستم و باید کارهای گروه بیشتر شنیده شود.»
 

• پدرام درخشانی: موسیقی من یکنواخت شده بود

سپس پدرام درخشانی صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد: «سال ۹۱ آلبوم «رومی ۳» منتشر و به عنوان اثر برتر تلفیقی سال در «اولین جشن سالانه موسیقی ما» شناخته شد. پس از کنسرت سال ۹۲ احساس کردم موسیقی من یکنواخت شده و برای ویرایش آن باید زمان بگذارم و همه کارها را تعطیل کردم. از زمان گروه «آویژه» به همان شکل کار می‌کردیم اما سلیقه مردم نسبت به ۱۰ سال قبل عوض شده است. در ادامه تصمیم گرفتم کلیپ‌ها و تک‌قطعاتی را تولید و منتشر کنم و به جایی رسیدم که فکر کردم می‌توانم کارهای جدیدی ارائه کنم. سپس با پرهام علیزاده از طریق یاشار درفشه آشنا شدم. خلاصه اینکه به همراه یاشار درفشه که از زمان گروه «آویژه» و «رومی» سابقه همکاری داشتیم و پرهام علیزاده دست به دست هم دادیم و کارها را جلو بردیم.»

«نوباز» برخی از اعضای گروه «رومی» را با خود دارد و برخی از آنها جدید هستند. درخشانی درباره اعضای این گروه گفت: «در میان اعضای گروه هم تغییراتی حاصل شده است. پس از اینکه کوروش بابایی به کانادا رفت، ژوبین کلهر در این اجرا نوازنده کمانچه شد. رضا تاجبخش (پیانو)، میلاد درخشانی (تار و عود)، آرین قیطاسی (ساکسوفون)، هومن غفاری (درامز)، علیرضا مصدقی (سازهای کوبه‌ای) و پاشا هنجنی (نی) دوستانی هستند که در این اجرا همراه ما هستند. بابک آخوندی هم که به تازگی از آلمان برگشته در این اجرا با گیتار الکتریک کنار ما حضور دارد. جابر اطاعتی از نوازندگان قدیمی آکاردئون و ویولن هم نوازنده مهمان است.»
 

• قطعات شنیده نشده «نوباز» روی صحنه تالار وحدت

این نوازنده سنتور درباره قطعاتی که قرار است در این کنسرت شنیده شود گفت: «در این اجرا، ۹۰ درصد کارها جدید است و سعی کرده‌ایم تنظیم‌ها ساده‌تر از قبل باشد. به دلیل اینکه شنیدن موسیقی پیچیده توسط مردم نیاز به حوصله و مطالعه دارد. به عبارت دیگر سعی کردم از ریاضیات تنظیم کم و بر قسمت شیمیایی اضافه کنم! شاهد یک اجرای نیمه‌پاپ خواهید بود که یک مقدار از لحاظ موسیقایی پیچیدگی دارد.»

او درباره انتخاب اشعار «نوباز» هم گفت: «اصولاً اشعاری را انتخاب می‌کنم که پیچیده نباشند چون توجه من بیشتر به موسیقی است اما برخی شعر را در اولویت قرار می‌دهند. اشعار انتخابی من معمولاً آهنگین هستند. در اجرای آینده از شاعران معاصر نظیر خانم سیمین بهبهانی و اخوان ثالث هم کارهایی را اجرا می‌کنیم و قطعه «گل سرخ» از آلبوم «رومی ۱» از سروده‌های فریدون مشیری را هم در رپرتوار داریم.»

این هنرمند در ادامه اعلام کرد: «در حال ضبط یک آلبوم بی‌کلام و الکترونیک هستم و در آن هرکاری که می‌خواستم انجام داده‌ام. به همین دلیل سعی کردم در این کارها به سراغ موسیقی با پیچیدگی کمتر بروم. همچنین درباره اینکه فعالیت‌های گروه را با کنسرت آغاز می‌کنیم باید بگویم که در زمان گروه «رومی» هم روال ما به این صورت بود که ابتدا قطعات را در کنسرت‌ها اجرا می‌کردیم و سپس با توجه به بازخوردها و نظرات وارد تولید و ضبط آلبوم می‌شویم. به عنوان مثال بیست یا سی قطعه در زمان گروه «رومی» داشتیم که اجرا شدند ولی ضبط نشدند.»
 

• سرپرست گروه «نوباز»: این روزها به هر چیزی که جدید است و از آن سر در نمی‌آوریم، تلفیقی می‌گوییم 

پدرام درخشانی نهایتاً درباره بحث موسیقی تلفیقی گفت: «تعریف موسیقی تلفیقی پیچیده است و متأسفانه این روزها به هر چیزی که جدید است و از آن سر در نمی‌آوریم، تلفیقی می‌گوییم و باید این اسم را برداریم. در زمینه موسیقی تلفیقی باید اصولی را مدنظر قرار داد و این بحث طولانی است. موسیقی تلفیقی زمانی ایجاد می‌شود که دو ساز از دو فرهنگ مثلاً شرق و غرب با هم صحبت کنند. اگر موسیقی شرقی رنگ بین‌المللی به خود بگیرد و همه مردم بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند، می‌توانیم بگوییم تلفیقی است و این نوع موسیقی یک گفتگو با زبان مشترک است. موسیقی باکلام نمی‌تواند تلفیقی باشد چون شعر هم نیاز به ترجمه دارد و موسیقی تلفیقی باید ساده و بدون ترجمه بتواند صحبت کند. مثلاً در آلبوم «رومی» هم دو یا سه قطعه در این طبقه‌بندی قرار می‌گیرد و سایر کارها تلفیقی نیستند.»